Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

Οι αγανακτισμένοι με τον λαό, πού μαζευόμαστε;

Σύμφωνα με έρευνα της Public Issue, για λογαριασμό του ΣΚΑΙ και της Καθημερινής, αν είχαμε σήμερα εκλογές, ο λαός θα ψήφιζε ως εξής:


Δύο τυχαία ιστορικά συμβάντα:
- Μετά τον Μάη του ’68, ο Charles De Gaulle επανέρχεται πανηγυρικά με πλειοψηφική θέση στη Γαλλική Γενική Συνέλευση.
- Μετά τους Indigados της Puerta del Sol, το Ισπανικό Λαϊκό Κόμμα κερδίζει με διαφορά σχεδόν 10%.

Αυτό υποβαθμίζει τον Μάη του ’68 και το κίνημα των Indigados σε κοινωνικό επίπεδο; Όχι. Υπενθυμίζει όμως, ότι στην πολιτική ο ρεαλισμός είναι ισχυρότερος παράγοντας από τον συναισθηματισμό.

Ας μην έχουμε αυταπάτες. Η αγανάκτηση, η οργή, η μιζέρια, και η ισοπέδωση ενισχύουν την άνοδο της λαϊκής δεξιάς με σιγοντάρισμα από την πολιτική αδιαφορία. Όχι μόνο σε πολιτικό, αλλά και σε ένα ευρύτερο συνειδησιακό επίπεδο. Δεν υπάρχει κάτι παράξενο σε αυτό. Είναι λογικό σε περίοδο γενικότερης κρίσης οι κοινωνίες να γίνονται πιο συντηρητικές και να έχουν πιο βίαιες ή αψυχολόγητες αντιδράσεις με γνώμονα το ατομικό συμφέρον.

Όσον αφορά την Ελλάδα, μέχρι πρόσφατα είχα κάποιες φρούδες ελπίδες για την αλλαγή συνείδησης του κόσμου, με την κρίση ως παράγοντα συνειδητοποίησης κάποιων πραγμάτων. Τελικά έκανα λάθος. Με νούμερο ένα την αποχή, και νούμερο δύο τη Νέα Δημοκρατία για κυβέρνηση, θεωρώ ότι η χρεοκοπία ίσως να είναι το λιγότερο που αξίζει σε αυτό τον λαό.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...