Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

Τελευταίες σκόρπιες σκέψεις του χειμώνα

  • Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν βλάκες άνθρωποι. Σίγουρα όμως όλοι ανά καιρούς κάνουμε βλακώδεις πράξεις. Κάποιοι λιγότερες, άλλοι πολύ περισσότερες. Αντίστοιχα, θεωρώ ότι οι πραγματικά φασίστες άνθρωποι είναι πολύ λίγοι. Όμως η ευκολία με την οποία μπορεί κάποιος να ενδώσει σε μία φασιστική πράξη, είναι αφορμή για να πληθαίνουν οι τελευταίες. Και αυτή είναι η «γλύκα» του φασισμού. Δεν χρειάζεται να δείξεις αυτοσυγκράτηση, σεβασμό στον άλλον, υπομονή ή να παραμερίσεις τον συναισθηματισμό σου για χάρη της λογικής ή της κοινωνικής σύμβασης. Απλά αρπάζεις την πέτρα, το γιαούρτι, τη μολότοφ, την καρέκλα ή δεν ξέρω γω τι και το πετάς με δύναμη προς κάποιον άλλον άνθρωπο. Εύκολα και αυθόρμητα. Αργότερα βρίσκεις και την δικαιολογία προς τη συνείδησή σου. Πχ, ήταν πολιτική πράξη, ήταν αγανάκτηση, ήταν αντίποινα, μία σου και μία μου, το γιαούρτι δεν είναι επικίνδυνο, το υποστηρίζει και ο Χρήστος Γιανναράς, κλπ. Η φασιστική πράξη όμως έγινε. Και παρά το ιδεολογικό περιτύλιγμα, άφησε ήδη τη στάμπα της στην κοινωνία, με απρόβλεπτες συνέπειες. Με σχεδόν νομοτελειακή ακρίβεια θα σου επιστραφεί και στη δική σου μούρη, από κάποιον άλλον που επίσης έχει δικαιολογημένη συνείδηση.

  • Δεν γνωρίζω αν ο κ. Παπουτσής έχει συναίσθηση του εαυτού του. Σίγουρα έχει αποδείξει εδώ και πολλά χρόνια ότι δεν έχει συναίσθηση της πραγματικότητας, αλλά και των ρόλων που έχει αναλάβει ανά καιρούς, με αποκορύφωμα το τελευταίο του πόστο, αλλά και τη σημερινή δήλωση αποποίησης ευθυνών κάθε αστυνομικής αστοχίας. Ομολογώ ότι μειδιάζω με μία ελαφρά αίσθηση χαιρεκακίας όταν βλέπω ένα από τα τελευταία μυαλά της βαθιάς πασοκικής μεταπολίτευσης να ξεπέφτει τόσο χαμηλά, και να μην συνειδητοποιεί τίποτα, τυφλωμένο από την έπαρσή του.

  • Το μειδίαμα μού κόβεται μαχαίρι όταν βλέπω ότι πάνω στο πτώμα αυτής της μεταπολίτευσης έρχονται να πατήσουν πολιτικοί σχηματισμοί ακόμα πιο συντηρητικοί, γεμάτοι στοιχεία που η υπόλοιπη Ευρώπη έχει αφήσει πίσω εδώ και έναν αιώνα σχεδόν. Η πολυκομματική Βουλή είναι σημάδι δημοκρατικής υγείας. Η πολυκομματική Βουλή όμως που απαρτίζεται από συντηρητικά κόμματα είναι επικίνδυνη. Διότι διασφαλίζει ότι ο πολιτικός λόγος της χώρας πλέον γίνεται πάνω σε συντηρητικά και οπισθοδρομικά ιδεώδη μόνο, αφανίζοντας οποιαδήποτε προοδευτική και εκσυγχρονιστική φωνή. Το ψευδοδίπολο Αριστερά-Δεξιά διατηρεί την ίδια βιτρίνα, αλλά επί της ουσίας γίνεται εθνοσυντηρητικοί με διαφορετικό χρώμα σημαίας.

  • Είμαστε κατά κανόνα ψηφιακός λαός. Βλέπουμε άσπρο ή μαύρο μόνο και φαίνεται ότι αδυνατούμε να συλλάβουμε τα μήκη κύματος μεταξύ 390 nm και 750 nm στις καταστάσεις. Ανησυχώ όταν βλέπω ανθρώπους που αδυνατούν να συλλάβουν την ιδέα ότι και οι άνθρωποι είναι σημαντικοί, αλλά το ίδιο και τα κτίρια του αστικού περιβάλλοντος που ζούμε όλοι. Ή το ότι αν γουστάρεις ή μισείς τον Νταλάρα δεν είναι κριτήριο για να δικαιολογήσεις ή όχι το γιαούρτωμα και το γιουχάισμα που έφαγε. Έγιναν ψηφιακά και τα κριτήρια.

  • Χωρίς καταναλωτική συνείδηση, δεν σε σώνουν ούτε 10 κιλά πατάτες.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...