…για να διαμαρτυρηθείς, πρέπει να παρανομήσεις.
Για να συλλάβεις πρέπει να κακοποιήσεις.
Για να αντισταθείς, πρέπει να βιαιοπραγήσεις.
Για να εργαστείς, πρέπει να γλείψεις.
Για να ακουστείς, πρέπει να ουρλιάξεις.
Για να δημιουργήσεις, πρέπει πρώτα να σου κόψουν τα χέρια.
Για να εκφραστείς, πρέπει να σιωπήσεις.
Στην Ελλάδα των άκρων, η κατρακύλα κάνει θόρυβο. Δεν χάνεται
σιγά σιγά στο βάθος του πηγαδιού, αλλά ολοένα γίνεται δυνατότερη και πιο εκκωφαντική.
«Αριστεροί» που αναπολούν θηριωδίες του κομμουνισμού. «Δεξιοί» που αναπολούν
θηριωδίες του ναζισμού. «Φιλελεύθεροι» που ονειρεύονται θηριωδίες της ανθρώπινης
απληστίας. «Δημοκράτες» που έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της ασυδοσίας. «Πολιτικοί»
χωρίς πολιτική. Εσκεμμένα τα εισαγωγικά σε όλους αυτούς. Μην ψάχνεις πάλι
αφορμή για καυγά.
Οι τραμπούκοι καλλιεργούνται στα σπίτια και στα σχολεία όπως καλλιεργούνταν χρόνια τώρα. Με ιστορίες από φαντάσματα του παρελθόντος. Με
κατοχικά, εμφυλιακά και χουντικά σύνδρομα. Τους βλέπεις καθημερινά τριγύρω. Να
βρίζουν, να προσβάλουν, να διαχέουν μία ακατάπαυστη αγένεια και να την πετάνε
στα μούτρα σου, είτε σε ξέρουν προσωπικά είτε όχι. Με την πρώτη ευκαιρία, είτε
φορώντας κουκούλες, είτε στολές με εθνόσημα, καμουφλαρισμένοι και αμπαρωμένοι
δηλαδή πίσω από ένα ιδεολογικό άλλοθι, θα τραμπουκίσουν στο τέλος εσένα και τα παιδιά
σου. Χωρίς λόγο. Επειδή απλά τα ίδια τα άκρα παρέχουν πλέον το άλλοθι για τα
πάντα. Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο της κοινωνικής κρίσης και όχι η
σύμπλευση με την οικονομική.
Η άνοδος της Χρυσής Αυγής είναι το σύμπτωμα. Το ίδιο και οι
πιτσιρικάδες που πουλάνε αντιεξουσιαστική έκσταση. Η αιτία είναι βαθύτερη και
πιο καλά ριζωμένη στον ατομικισμό, την ασέβεια προς τον διπλανό και την
μηδενική ανοχή στην διαφορετικότητα.
Αιτία που χάνεται πολύ πίσω στην ιστορία και δεν μπορεί να γνωρίζει ούτε ο
πιτσιρικάς «επαναστάτης», ούτε ο πιτσιρικάς μπάτσος. Τα άκρα απλά νιώθουν και επειδή στην Ελλάδα μεγαλώνουμε, εκπαιδευόμαστε, εργαζόμαστε, δημιουργούμε,
διαμαρτυρόμαστε και αναπολούμε ουτοπικές κοινωνικές αξίες, μόνο νιώθοντας,
χωρίς το «βάσανο» της ορθολογικής σκέψης, συνέχεια ελκόμαστε από τα άκρα.
Δες το και στα mainstream ΜΜΕ. Ξέρουν πολύ καλά τι προϊόν
πουλάνε. Ακραίες, δήθεν δημοσιογραφικές, αναλύσεις για τις ακραίες αισθήσεις μας, με μία ακατάπαυστη σπορά
πανικού και μιζέριας προς κάθε γωνιά αυτής της χώρας. Μην υποτιμάς ποτέ τα
στερεότυπα και τα mainstream ΜΜΕ. Έχουν ψυχαναλύσει την κοινωνία πολύ πριν εσύ
αντιληφθείς τις ίδιες σου τις απόψεις. Αυτή είναι η δουλειά τους. Και τα άκρα,
αυτή την περίοδο, είναι η πιο κερδοφόρα επένδυση για κάθε τύπου δημαγωγό.
