Δεν επέκρινα ποτέ την «ΑΛΤΕΡοποίηση» του ΣΚΑΙ. Οι συνθήκες
είναι δύσκολες. Ο λαϊκός άρτος και τα λαϊκά θεάματα πουλάνε. Τί πιο αυτονόητο
για μία επιχείρηση να στραφεί στην κερδοφορία που αποφέρει η μιζέρια και η
συνομωσιολογία της τελευταίας τριετίας;
Αυτό που πάντα επικρίνω όμως, και θα συνεχίσω να το κάνω,
είναι η ισοπέδωση και η υπεραπλούστευση, ως έννοιες που αρμόζουν στη νοημοσύνη μίας
ολόκληρης κοινωνίας. Τον παραγκωνισμό της κριτικής, αναλυτικής και σύνθετης
σκέψης για χάρη της όποιας συναισθηματικής προπαγάνδας. Την πνευματική «ανθρωποφαγία»
στην οποία επενδύουν όσο το δυνατόν περισσότερο τα ΜΜΕ και οι διάσπαρτοι ανά
την ελληνική επικράτεια opinion makers.
Αυτή η συνεχής τροφοδότηση ηττοπάθειας ενός άβουλου «λαουτζίκου» που δεν είχε
ποτέ την ευκαιρία να σταθεί στα πόδια γιατί πάντα τον αδικεί κάποια αόρατη και αόριστη
δύναμη.
Στην παραπάνω εικόνα, μπορεί ο κ. Αυτιάς να κάνει το γνωστό
σόου του, περιτριγυρισμένος από «καθηγητάδες» και μπορεί να αναρωτιέται σχεδόν
κάθε δύο λεπτά γιατί δεν μοιράζουν το 1,5 τρις στο λαό, αλλά ενδεχομένως να
παραγνωρίζει πως η ανοησία πάντα επιστρέφει μπούμερανγκ σε όποιον την προάγει.
Ενδεχομένως η μικρότητα των επαγγελματικών του προτεραιοτήτων να τον εμποδίζει
να δει πώς επιδρά το σόου του στον οργισμένο πιτσιρικά, τον άνεργο, τον
συνταξιούχο και τον μεροκαματιάρη. Αυτούς δηλαδή με τους οποίους προσπαθεί
διακαώς να ταυτιστεί.
Και αν μου ζητούσε κανείς να περιγράψω με μία εικόνα τη
σημερινή κοινωνική κατάσταση της χώρας, μάλλον αυτή την εικόνα θα
χρησιμοποιούσα. Ακριβώς έτσι. Με τον κ. καθηγητή κάτω αριστερά να ωρύεται. Με
το όλο «επιστημονικό» πάνελ να πετάει υπονοούμενα για δοσίλογους, ξεπουλήματα,
ανθρωποφαγίες, λαουτζίκους κλπ. Τον κ. Αυτιά, τον γνήσιο εκπρόσωπο του ανήσυχου
λαού να παρακολουθεί με περίσσιο ενδιαφέρον, μέσα σε μία έκφραση σοβαροφάνειας.
Και φυσικά, την υπεραπλουστευμένη λεζάντα που απευθύνεται στο μυαλό ενός ερπετού
και όχι ενός ανθρώπου.
Ο ανθρωποφάγος είστε εσείς κ. Αυτιά. Ο «λαουτζίκος» εξευτελίζεται
από την διαρκή προσπάθεια να τον πείσετε πόσο ανήμπορος και θύμα είναι.
Εισβάλλοντας από νωρίς το πρωί στο σπίτι του και παρουσιάζοντάς τον σαν το αδύναμο
μερμήγκι στη μπότα ενός αόριστου και αόρατου κατακτητή. Δεν του δίνετε καμία
ελπίδα, κανένα όραμα, καμία προσωπική δύναμη. Δεν του δίνετε καμία
ευθύνη για να ορίσει τη μοίρα του. Είστε μία από τις αιτίες της σημερινής, ελληνικής, κοινωνικής κρίσης.
