Το παρόν post είναι ειδικά αφιερωμένο στους επικοινωνιολόγους του κ. Καρατζαφέρη, που χθες βράδυ στο debate / έκθεση ιδεών / βουλή των εφήβων, μας διασκέδασαν βάζοντας τον πρόεδρο να μιλάει για φορολόγηση της εκκλησίας.
Σαν βρεθείς κοντά στη Ναύπακτο, ενδεχομένως να συναντήσεις πολλές από αυτές τις παράνομες πινακίδες.
Δεν είναι καφέ, δεν είναι διακριτικές. Όχι. Είναι κανονικές μπλε πινακίδες, στημένες σε κόμβους και διασταυρώσεις, προφανώς υπό την ανοχή των τοπικών αρχών και της αστυνομίας. Και στη συγκεκριμένη διασταύρωση (στην είσοδο της Ναυπάκτου από τον περιφερειακό), έχουμε σύγκρουση γιγάντων. Παπαροκάδες vs. Μονή Μεταμορφώσεως. Εμείς θα ασχοληθούμε με τους δεύτερους, δεδομένου ότι οι παπαροκάδες είναι ευρέως γνωστοί στο πανελλήνιο, ενώ τη χάρη της Μονής Μεταμορφώσεως τη γνωρίζουν κατά κανόνα μόνο οι κάτοικοι της Ναυπάκτου και των πέριξ, καθώς και οι γνωστές ψυχωτικές θείτσες με τα κεφτεδάκια που την κατακλείνουν με πούλμαν από όλη τη χώρα κάθε Κυριακή.
Η Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος δεν διαφέρει σε πολλά από τις υπόλοιπες Μονές του μεγέθους της. Κοινώς, καταπατά δασικές εκτάσεις και βουνά, πείθει απελπισμένους ανθρώπους να της μεταβιβάσουν τις ιδιοκτησίες τους πριν το θάνατό τους, μετέχει σε κρατικές υποθέσεις της ευρύτερης περιοχής, διαθέτει Σύλλογο φίλων της Μονής με παιδικές κατασκηνώσεις για καλοκαιρινή πλύση εγκεφάλου και φυσικά δέχεται δεκάδες πούλμαν κάθε Κυριακή γεμάτα θείτσες με παχυλά κομποδέματα.
Ο Σύλλογος «Αδελφότης Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου» εκδίδει και διανέμει το ενημερωτικό του τεύχος με τίτλο «Η Βασιλεία των Ουρανών». Και εδώ είναι που μπαίνει η δραματική μουσική. Βάλτε παρακαλώ κάτι λυπηρό, ένα βιολί να κλαίει, μία θλιμμένη άρια ή κάτι...
Στο πρώτο μισό του πρωτοσέλιδου αρχίζει και ξετυλίγεται το δράμα μπροστά στα μάτια μας…
Μονή χωρίς ένα σπίτι εκεί δίπλα για να κατοικεί ο θεός δεν υπάρχει. Και σπίτι θεού χωρίς πιασάρικο όνομα δεν γίνεται. Έτσι λοιπόν το παπαδομάνι και οι μοναχοί της Μονής διατηρούν την παράδοση και τιμούν την Παναγία τη Ναυπακτιώτισσα*. Όνομα άξιο πρωτοτυπίας για ένα ναό που δυστυχώς δεν έχει ολοκληρωθεί. Χάρη όμως στον φωτοσοπά μοναχό (ή τον επαγγελματία γραφίστα που σχεδιάζει 3D μοντέλα με φωτορεαλισμό και λαμβάνει τη «χάρη» Της), μπορούμε όλοι να συγκινηθούμε με το τελικό αποτέλεσμα της κεραμιδοποίησης του ναού, το οποίο απογειώνεται σε αυτό το κομμάτι…
…και φυσικά να σκιστούμε να μαζέψουμε κάνα φράγκο γιατί το τετραγωνικό πάει 150 ευρώ. Δεν μπορείς να βάλεις ότι κι ότι στη σκεπή της Ναυπακτιώτισσας. Μόνο κεραμίδι ΑΑ ποιότητα. Και φυσικά μόνο από δωρεές.
Ένα άλλο συγκινητικό στοιχείο του τεύχους είναι το άλλο μισό πρωτοσέλιδο που απεικονίζει ένα δάσος, όπου ανάμεσα στα δέντρα ξεπροβάλλει ο ήλιος ωσάν την ουράνιαν ελπίδαν, ωσάν την Θείαν Χάρην Αυτού (ή κάτι τέτοιο… υποθέτω). Το συγκινητικό έγκειται στο δάσος και τη σχέση της Μονής με αυτό, ιδιαίτερα αν κρίνουμε από αυτή την άποψη, που θα μπορούσε να αποτελεί και εξώφυλλο του οδηγού «Αποψίλωση for dummies».
Και από άλλη οπτική γωνία για σφαιρικότερη άποψη:
Με λίγη προσοχή διακρίνεται και η Παναγία η Ναυπακτιώτισσα βοήθειάμας που χρειάζεται τα κεραμίδια για να δεσπόζει πιο περήφανη στο αποψιλωμένο βουνό. Μία καλύτερη άποψη της ιερής ισοπέδωσης μπορείτε να βρείτε και στο site της Μονής, στο www.metamorfosi.us. (γιου ες ;;;).
Το δράμα όμως της συγκεκριμένης Μονής συνεχίζεται. Δεν της έφτανε η Ναυπακτιώτισσα που είναι ασκεπής, υπάρχει και αυτός ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου που την τρέχει στα δικαστήρια. Μία Μονή τέτοιας έκτασης και με τέτοια περιουσία, δεν θα μπορούσε να παραμείνει απαρατήρητη από την Μητρόπολη στην οποία ανήκει. Ως εκ τούτου, έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς τον τοπικό Τύπο όπου σε συγκεκριμένη εφημερίδα, ηγούμενος και μητροπολίτης ξεκατινιάζονται σχεδόν κάθε βδομάδα, μέσω επιστολών, ενδεχομένως λόγω της συγκέντρωσης πλούτου στη Μονή και στην άρνηση αυτής να δώσει λίγο κοκό και στη Μητρόπολη Ναυπάκτου. Εννοείται βέβαια ότι οι μισές θείτσες της περιοχής είναι με το μέρος του ηγούμενου και οι άλλες μισές με τον μητροπολίτη συμπληρώνοντας το εν λόγω θρησκευτικό κους κους.
Θα παρακαλούσα λοιπόν τους αναγνώστες αυτού του ιστολογίου, να βοηθήσουμε όλοι μαζί προκειμένου να ολοκληρωθεί η κεραμοσκεπή της Παναγίας της Ναυπακτιώτισσας και να καταφέρει η Μονή να κατακρεουργήσει και το διπλανό λοφάκι για τις ανάγκες στάθμευσης των κυριακάτικων πούλμαν. Ας πάρουμε όλοι από ένα κεραμίδι να πάμε να τους το δώσουμε... με διάφορους τρόπους.
* Το «Ναυπακτιώτισσα» ακούγεται ολίγον μπανάλ. Ενδεχομένως, η Μονή να προσέλκυε περισσότερες θείτσες αν η Παναγία μετονομαζόταν σε κάτι πιο ψαγμένο όπως το ευρωπαϊκο «Λεπαντιώτισσα», ή το ιστορικό «Θερβαντεσιώτισσα», ή το τουριστικό «Ζευξηριοαντιρριώτισσα».
Σαν βρεθείς κοντά στη Ναύπακτο, ενδεχομένως να συναντήσεις πολλές από αυτές τις παράνομες πινακίδες.
Δεν είναι καφέ, δεν είναι διακριτικές. Όχι. Είναι κανονικές μπλε πινακίδες, στημένες σε κόμβους και διασταυρώσεις, προφανώς υπό την ανοχή των τοπικών αρχών και της αστυνομίας. Και στη συγκεκριμένη διασταύρωση (στην είσοδο της Ναυπάκτου από τον περιφερειακό), έχουμε σύγκρουση γιγάντων. Παπαροκάδες vs. Μονή Μεταμορφώσεως. Εμείς θα ασχοληθούμε με τους δεύτερους, δεδομένου ότι οι παπαροκάδες είναι ευρέως γνωστοί στο πανελλήνιο, ενώ τη χάρη της Μονής Μεταμορφώσεως τη γνωρίζουν κατά κανόνα μόνο οι κάτοικοι της Ναυπάκτου και των πέριξ, καθώς και οι γνωστές ψυχωτικές θείτσες με τα κεφτεδάκια που την κατακλείνουν με πούλμαν από όλη τη χώρα κάθε Κυριακή.Η Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος δεν διαφέρει σε πολλά από τις υπόλοιπες Μονές του μεγέθους της. Κοινώς, καταπατά δασικές εκτάσεις και βουνά, πείθει απελπισμένους ανθρώπους να της μεταβιβάσουν τις ιδιοκτησίες τους πριν το θάνατό τους, μετέχει σε κρατικές υποθέσεις της ευρύτερης περιοχής, διαθέτει Σύλλογο φίλων της Μονής με παιδικές κατασκηνώσεις για καλοκαιρινή πλύση εγκεφάλου και φυσικά δέχεται δεκάδες πούλμαν κάθε Κυριακή γεμάτα θείτσες με παχυλά κομποδέματα.
Ο Σύλλογος «Αδελφότης Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου» εκδίδει και διανέμει το ενημερωτικό του τεύχος με τίτλο «Η Βασιλεία των Ουρανών». Και εδώ είναι που μπαίνει η δραματική μουσική. Βάλτε παρακαλώ κάτι λυπηρό, ένα βιολί να κλαίει, μία θλιμμένη άρια ή κάτι...
Στο πρώτο μισό του πρωτοσέλιδου αρχίζει και ξετυλίγεται το δράμα μπροστά στα μάτια μας…
Μονή χωρίς ένα σπίτι εκεί δίπλα για να κατοικεί ο θεός δεν υπάρχει. Και σπίτι θεού χωρίς πιασάρικο όνομα δεν γίνεται. Έτσι λοιπόν το παπαδομάνι και οι μοναχοί της Μονής διατηρούν την παράδοση και τιμούν την Παναγία τη Ναυπακτιώτισσα*. Όνομα άξιο πρωτοτυπίας για ένα ναό που δυστυχώς δεν έχει ολοκληρωθεί. Χάρη όμως στον φωτοσοπά μοναχό (ή τον επαγγελματία γραφίστα που σχεδιάζει 3D μοντέλα με φωτορεαλισμό και λαμβάνει τη «χάρη» Της), μπορούμε όλοι να συγκινηθούμε με το τελικό αποτέλεσμα της κεραμιδοποίησης του ναού, το οποίο απογειώνεται σε αυτό το κομμάτι…
…και φυσικά να σκιστούμε να μαζέψουμε κάνα φράγκο γιατί το τετραγωνικό πάει 150 ευρώ. Δεν μπορείς να βάλεις ότι κι ότι στη σκεπή της Ναυπακτιώτισσας. Μόνο κεραμίδι ΑΑ ποιότητα. Και φυσικά μόνο από δωρεές.Ένα άλλο συγκινητικό στοιχείο του τεύχους είναι το άλλο μισό πρωτοσέλιδο που απεικονίζει ένα δάσος, όπου ανάμεσα στα δέντρα ξεπροβάλλει ο ήλιος ωσάν την ουράνιαν ελπίδαν, ωσάν την Θείαν Χάρην Αυτού (ή κάτι τέτοιο… υποθέτω). Το συγκινητικό έγκειται στο δάσος και τη σχέση της Μονής με αυτό, ιδιαίτερα αν κρίνουμε από αυτή την άποψη, που θα μπορούσε να αποτελεί και εξώφυλλο του οδηγού «Αποψίλωση for dummies».
Και από άλλη οπτική γωνία για σφαιρικότερη άποψη:
Με λίγη προσοχή διακρίνεται και η Παναγία η Ναυπακτιώτισσα βοήθειάμας που χρειάζεται τα κεραμίδια για να δεσπόζει πιο περήφανη στο αποψιλωμένο βουνό. Μία καλύτερη άποψη της ιερής ισοπέδωσης μπορείτε να βρείτε και στο site της Μονής, στο www.metamorfosi.us. (γιου ες ;;;).
Το δράμα όμως της συγκεκριμένης Μονής συνεχίζεται. Δεν της έφτανε η Ναυπακτιώτισσα που είναι ασκεπής, υπάρχει και αυτός ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου που την τρέχει στα δικαστήρια. Μία Μονή τέτοιας έκτασης και με τέτοια περιουσία, δεν θα μπορούσε να παραμείνει απαρατήρητη από την Μητρόπολη στην οποία ανήκει. Ως εκ τούτου, έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς τον τοπικό Τύπο όπου σε συγκεκριμένη εφημερίδα, ηγούμενος και μητροπολίτης ξεκατινιάζονται σχεδόν κάθε βδομάδα, μέσω επιστολών, ενδεχομένως λόγω της συγκέντρωσης πλούτου στη Μονή και στην άρνηση αυτής να δώσει λίγο κοκό και στη Μητρόπολη Ναυπάκτου. Εννοείται βέβαια ότι οι μισές θείτσες της περιοχής είναι με το μέρος του ηγούμενου και οι άλλες μισές με τον μητροπολίτη συμπληρώνοντας το εν λόγω θρησκευτικό κους κους.
Θα παρακαλούσα λοιπόν τους αναγνώστες αυτού του ιστολογίου, να βοηθήσουμε όλοι μαζί προκειμένου να ολοκληρωθεί η κεραμοσκεπή της Παναγίας της Ναυπακτιώτισσας και να καταφέρει η Μονή να κατακρεουργήσει και το διπλανό λοφάκι για τις ανάγκες στάθμευσης των κυριακάτικων πούλμαν. Ας πάρουμε όλοι από ένα κεραμίδι να πάμε να τους το δώσουμε... με διάφορους τρόπους.
* Το «Ναυπακτιώτισσα» ακούγεται ολίγον μπανάλ. Ενδεχομένως, η Μονή να προσέλκυε περισσότερες θείτσες αν η Παναγία μετονομαζόταν σε κάτι πιο ψαγμένο όπως το ευρωπαϊκο «Λεπαντιώτισσα», ή το ιστορικό «Θερβαντεσιώτισσα», ή το τουριστικό «Ζευξηριοαντιρριώτισσα».
