Μέσα σε μία πλαστική θήκη έχω ένα γαλάζιο χαρτάκι με φωτογραφία τη φάτσα μου ασπρόμαυρη. Ανάμεσα σε κάτι σφραγίδες και υπογραφές κάποιων τύπων που δεν πρόκειται να γνωρίσω ποτέ, αναγράφεται "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ". Με το συγκεκριμένο χαρτάκι έχω δύο θέματα.
Κατά πρώτον, το πεδίο "Ομάδα Αίματος" είναι κενό. Ο λογικός άνθρωπος που σκέφτηκε να βάλει ομάδα αίματος στο υπερσύγχρονο ελληνικό δελτίο ταυτότητας δεν έλαβε υπόψη το νωχελικό και βαριεστημένο μπάτσο που συμπληρώνει τα στοιχεία του κόσμου. Έτσι, όταν κάποιος Ελληναράς (βλ. παρακάτω) φιγουράροντας την Cayenne του με 120 χλμ/ώρα στο στενό του σπιτιού μου με διαμελίσει, θα πρέπει να περιμένουν και τα 24 κομμάτια του σώματός μου στην αίθουσα αναμονής του ΚΑΤ μέχρι να μάθουν τί ομάδα αίματος έχω.
Κατά δεύτερον, το συγκεκριμένο πλαστικοποιημένο χαρτάκι το έχουν στην κωλότσεπή τους και πολλά άλλα άτομα, τα οποία χαρακτηρίζονται από διάφορες περίεργες συμπεριφορές όπως ο ατομικισμός, η αγένεια, η φασαρία, το νεοπλουτέ, η παραβατικότητα, η μεγαλομανία, η κουτοπονηριά, η μιζέρια, η σοβαροφάνεια, ο τοπικισμός, ο παντός είδους ρατσισμός, η αμορφωσιά, η έλλειψη περιβαλλοντικής συνείδησης, η ψωροπερηφάνια, μία ευρύτερη βλακεία και διάφορα άλλα καλούδια που κάθε μέρα εκτίθενται δημοσίως στους δρόμους, σε θέσεις ευθύνης/ εξουσίας και ολόγυρά μου.
Δεν είμαι ούτε δεξιός, ούτε αριστερός, ούτε κεντρο- λοξο- πλαγιαστο- πισινός, ούτε αναρχικός. Βγάζω σπυράκια όταν τρωω σοκολάτα γάλακτος καθώς και όταν ακούω για θρησκείες, μεταφυσικές, αστρολογίες και συνωμοσιολογίες. Θεωρώ ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να μην υπόκειται σε διακρίσεις λόγω του φύλου του, των πολιτικών και θρησκευτικών του πεποιθήσεων, των σεξουαλικών του προτιμήσεων, του ντυσίματός του, του χρώματος των μαλλιών του και της οικονομικής του κατάστασης.
Αδυνατώ να βρω οποιαδήποτε ομοιότητα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού (πέρα από τα γλωσσικά στοιχεία) με τον πολ... χμμ.. πολιτ... πάμε πάλι... πολ... θα το ξαναπροσπαθήσω και άμα μου βγει βγήκε... πολιτισμ... χμμ αυτό τέλος πάντων που διέπει το σημερινό ελληνικό κράτος και κοινωνία.
Με εκνευρίζει αφάνταστα η αναφορά στους bloggers σαν κάτι trendy... σαν "μάνα raver". Επειδή λοιπόν οι Ελληναράδες αποτάσσονται τους bloggers, αποτάσσονται και το "ιντερνέ", σκάω κι εγώ σαν τη τσουτσού στο χώρο των ιστολογίων να προσθέσω τις σκέψεις μου μέσα σε αυτό το ηλεκτρονικό συνονθύλευμα.
Είχα σκεφτεί κάτι πιο αντιδραστικό απέναντι στα σύγχρονα ελληνικά ταμπού, όπως η χρήση του καλλιτεχνικού ονόματος «Η σατανίστρια, φιλο-αμερικανίδα, αδερφάρα» αλλά πιθανόν κάποιοι αργόσχολοι να μου έκαναν μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση που είναι και πολύ της μόδας τελευταία.
Όπως και να’χει, ως έντιμο ελληνάκι θα προσπαθήσω να τηρήσω πιστά το άρθρο 14 του ελληνικού Συντάγματος μαζί με τις τέσσερις εξαιρέσεις της παραγράφου 3 σχετικά με την αν-ελευθερία λόγου.
