Σήμερα δεν έχει ούτε σαρκασμούς, ούτε εξυπνακίστικα σχόλια. Σήμερα θα κάνω την εξής δήλωση:
«Για το οικονομικό έτος 2008, θα φοροδιαφύγω».
Τα ασθενή κοινωνικά στρώματα των μισθωτών και συνταξιούχων μπορούν να κοιμούνται ήσυχα, αφού σύμφωνα με τις σημερινές εξαγγελίες του Υπουργού Οικονομίας, πλήττονται μόνο τα ασθενέστερα στρώματα των ελεύθερων επαγγελματιών. Αυτά περιλαμβάνουν δύο βασικές κατηγορίες:
Α) τους ελεύθερους επαγγελματίες που όντως έχουν εισόδημα κάτω από 10.500 ευρώ, και
Β) τους εργαζόμενους (νέους κυρίως) που δουλεύουν με καθεστώς Αποδείξεων Παροχής Υπηρεσιών, είτε λόγω της επαγγελματικής τους ιδιότητας, είτε λόγω εκβιαστικής εργασιακής σχέσης με τον εργοδότη τους.
Οι μόνοι ελεύθεροι επαγγελματίες που δεν πλήττονται είναι αυτοί που φοροδιαφεύγουν κατά κόρον και τόσα χρόνια δήλωναν εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο όριο ενώ στην ουσία είχαν δεκαπλάσιες και παραπάνω εισφορές.
Το σκεπτικό του Υπουργείου Οικονομίας είναι πολυσύνθετο και τέρας ιδιοφυούς οικονομικού σχεδιασμού και στρατηγικής, αλλά θα προσπαθήσω να το κάνω κατανοητό:
«Αφού είμαστε ανίκανοι να ελέγξουμε τη φοροδιαφυγή στην οποία επιδίδονται τα λαμόγια, θα επιβάλλουμε φόρο 10% στα μέχρι τώρα αφορολόγητα ποσά, ώστε ακόμα και τα λαμόγια να πληρώσουν».
Το πολύπλοκο και πανέξυπνο σκεπτικό συνεχίζει ως εξής:
«Βέβαια τα λαμόγια πάλι δέκα χιλιάρικα θα δηλώσουν εισόδημα, άλλα τώρα θα πληρώσουν το χιλιαρικάκι τους και φασούλι φασούλι θα γεμίσει το σακούλι. Το ίδιο χιλιαρικάκι θα πληρώσουν και δεκάδες χιλιάδες άλλοι κακόμοιροι που μετά την καταβολή του φόρου θα πάνε να μείνουν σε χαρτόκουτο, αλλά ποιος χέζεται;»
Επειδή λοιπόν κι εγώ ως γνήσιο ελληνάκι ανήκω σε αυτή τη μερίδα ανθρώπων, που μέχρι να προσπαθήσουν να βρουν τη λογική των πραγμάτων, τους έχουν ήδη πιάσει τον κώλο, αποφάσισα να κόψω το φιλότιμο και τη νομιμότητα που με διακατέχει από τότε που κάνω φορολογική δήλωση και να μάθω τρόπους φοροδιαφυγής. Άλλωστε μία πράξη Ελληναρισμού δεν είναι τίποτα μπροστά στην αξιοπρέπεια της ζωής. Αν το Κράτος δεν έχει μάθει ακόμα να διαχειρίζεται δαπάνες που δημιουργούν τεράστια ελλείμματα, αλλά ούτε και να εισπράττει φόρους σωστά και δίκαια, δεν θα πληρώσω εγώ τα σπασμένα. Όλοι μας ανά καιρούς πληρώνουμε πολλά σπασμένα του Δημοσίου, αλλά το συγκεκριμένο είναι ένα σπασμένο ΝΑ, με το συμπάθιο.
«Για το οικονομικό έτος 2008, θα φοροδιαφύγω».
Τα ασθενή κοινωνικά στρώματα των μισθωτών και συνταξιούχων μπορούν να κοιμούνται ήσυχα, αφού σύμφωνα με τις σημερινές εξαγγελίες του Υπουργού Οικονομίας, πλήττονται μόνο τα ασθενέστερα στρώματα των ελεύθερων επαγγελματιών. Αυτά περιλαμβάνουν δύο βασικές κατηγορίες:
Α) τους ελεύθερους επαγγελματίες που όντως έχουν εισόδημα κάτω από 10.500 ευρώ, και
Β) τους εργαζόμενους (νέους κυρίως) που δουλεύουν με καθεστώς Αποδείξεων Παροχής Υπηρεσιών, είτε λόγω της επαγγελματικής τους ιδιότητας, είτε λόγω εκβιαστικής εργασιακής σχέσης με τον εργοδότη τους.
Οι μόνοι ελεύθεροι επαγγελματίες που δεν πλήττονται είναι αυτοί που φοροδιαφεύγουν κατά κόρον και τόσα χρόνια δήλωναν εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο όριο ενώ στην ουσία είχαν δεκαπλάσιες και παραπάνω εισφορές.
Το σκεπτικό του Υπουργείου Οικονομίας είναι πολυσύνθετο και τέρας ιδιοφυούς οικονομικού σχεδιασμού και στρατηγικής, αλλά θα προσπαθήσω να το κάνω κατανοητό:
«Αφού είμαστε ανίκανοι να ελέγξουμε τη φοροδιαφυγή στην οποία επιδίδονται τα λαμόγια, θα επιβάλλουμε φόρο 10% στα μέχρι τώρα αφορολόγητα ποσά, ώστε ακόμα και τα λαμόγια να πληρώσουν».
Το πολύπλοκο και πανέξυπνο σκεπτικό συνεχίζει ως εξής:
«Βέβαια τα λαμόγια πάλι δέκα χιλιάρικα θα δηλώσουν εισόδημα, άλλα τώρα θα πληρώσουν το χιλιαρικάκι τους και φασούλι φασούλι θα γεμίσει το σακούλι. Το ίδιο χιλιαρικάκι θα πληρώσουν και δεκάδες χιλιάδες άλλοι κακόμοιροι που μετά την καταβολή του φόρου θα πάνε να μείνουν σε χαρτόκουτο, αλλά ποιος χέζεται;»
Επειδή λοιπόν κι εγώ ως γνήσιο ελληνάκι ανήκω σε αυτή τη μερίδα ανθρώπων, που μέχρι να προσπαθήσουν να βρουν τη λογική των πραγμάτων, τους έχουν ήδη πιάσει τον κώλο, αποφάσισα να κόψω το φιλότιμο και τη νομιμότητα που με διακατέχει από τότε που κάνω φορολογική δήλωση και να μάθω τρόπους φοροδιαφυγής. Άλλωστε μία πράξη Ελληναρισμού δεν είναι τίποτα μπροστά στην αξιοπρέπεια της ζωής. Αν το Κράτος δεν έχει μάθει ακόμα να διαχειρίζεται δαπάνες που δημιουργούν τεράστια ελλείμματα, αλλά ούτε και να εισπράττει φόρους σωστά και δίκαια, δεν θα πληρώσω εγώ τα σπασμένα. Όλοι μας ανά καιρούς πληρώνουμε πολλά σπασμένα του Δημοσίου, αλλά το συγκεκριμένο είναι ένα σπασμένο ΝΑ, με το συμπάθιο.
