Ας δεχτούμε ότι η σαπουνόπερα που ξεκινάει σήμερα, με τίτλο «Δίκη της Συνομωσίας των Πυρήνων της Φωτιάς» αξίζει τα φράγκα της. Έστω και ότι η αντίδραση της Δημοκρατίας απέναντι σε φαινόμενα τρομοκρατίας, οφείλει και πρέπει να είναι άμεση και εφετζίδικη, ώστε να τονίζεται η διαφορετικότητα αυτών των δύο.
Μέχρι τώρα όμως, κανείς δεν μου έχει λύσει την εξής απορία. Η αμεσότητα, η κινητοποίηση, και η οργάνωση που χαρακτηρίζει την ελληνική Δικαιοσύνη στη συγκεκριμένη δίκη, γιατί δεν συναντάται πουθενά αλλού; Διότι τα φερόμενα ως μέλη της συγκεκριμένης τρομοκρατικής οργάνωσης, με το που συνελήφθησαν, οδηγήθηκαν στον ανακριτή, προφυλακίστηκαν, και εντός λίγων εβδομάδων, με συνοπτικές διαδικασίες ξεκίνησε η δίκη για την άμεση απονομή δικαιοσύνης. Την άμεση απονομή δικαιοσύνης που ζητάει σχεδόν σύσσωμη η ελληνική κοινωνία για τα εγκλήματα κακοδιαχείρισης, διαφθοράς και μιας σειράς εσκεμμένων παρατυπιών σε υψηλόβαθμα στελέχη των κυβερνήσεων της τελευταίας 20ετίας, ποιος θα την εφαρμόσει;
Συνήθως το μοτίβο πάει ως εξής: Ανακοινώνονται οι «παρατυπίες» (που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και «εγκλήματα κατά του ελληνικού κράτους») κάποιων πολιτικών ή κάποιων μεγάλων φοροφυγάδων. Οι μεν πολιτικοί, με κάποιους νομικούς ελιγμούς καταφέρνουν και ταμπουρώνονται πίσω από τη βουλευτική ασυλία, οι δε φοροφυγάδες με διάφορους τρόπους αναβάλλουν δίκες, ασκούν εφέσεις, μέχρι που τελικά η υπόθεσή τους παραγράφεται. Οι δίκες των «τρομοκρατών» όμως, ούτε αναβάλλονται, ούτε είναι εφέσιμες για κάποιον λόγο. Ξεκινάνε στην ώρα τους, απασχολούν μερικές εκατοντάδες αστυνομικούς σε καθημερινή βάση και στο τέλος η δικαστική απόφαση είναι σχεδόν πάντα καταδικαστική. Ο ορισμός του fast track στην απονομή δικαιοσύνης!
Άλλωστε, όσες φορές έχει ρωτηθεί, είτε ο Πρωθυπουργός είτε ο Υπουργός Δικαιοσύνης, σχετικά με την παραπομπή γνωστών πολιτικών εγκληματιών σε δίκη, οι απαντήσεις συνοψίζονται στο πόσο γραφειοκρατική είναι η δικαιοσύνη που δυστυχώς θα χρειαστεί χρόνος, παρά τις πιέσεις (και καλά) της κυβέρνησης.
Δεν ξέρω για τις πιέσεις της κυβέρνησης, αλλά οι πιέσεις των ΜΜΕ για το σόου της «Δίκης της τρομοκρατίας», φαίνεται πως πιάνουν περισσότερο, με έμπρακτα αποτελέσματα.