Παρά την επικρατούσα πεποίθηση του «λαού», οι πολιτικοί από μόνοι τους δεν μπορούν να επιμερίζονται το 100% της ευθύνης των πράξεών τους, δεδομένου ότι ο βασικός στόχος ενός επαγγελματία πολιτικού είναι να εκφράζει κάποιο συγκεκριμένο λαϊκό ρεύμα. Διαφορετικά δεν θα ήταν πολιτικός, αλλά τεχνοκράτης ή επιστήμονας. Στις κρίσιμες ώρες που διανύει η χώρα μας, ο κ. Σαμαράς που παίζει ρώσικη ρουλέτα με την εθνική οικονομία, προκειμένου να υπερασπιστεί τον άκρατο και παραληρηματικό υπερπατριωτισμό του, δεν είναι μόνος. Γνωρίζει πολύ καλά ότι όσο παράλογος και αν φαίνεται σε ένα λογικό κοινό, παράλληλα συσπειρώνει ένα παράλογο εκλογικό σώμα.
Ο κ. Σαμαράς, και ο κάθε πολιτικάντης επιπέδου Σαμαρά, το ξέρουν καλά αυτό το παιχνίδι. Και όσο υπάρχει ένα κομμάτι της λαϊκής βούλησης που στηρίζει οποιοδήποτε επικοινωνιακό, εθνικό ή ψευτοϊδεολογικό τέχνασμα που χρησιμοποιεί ο κάθε τελειωμένος πολιτικάντης, στο κοινοβούλιο και στα υπουργικά συμβούλια θα συνεχίζουμε να βλέπουμε τελειωμένους πολιτικάντηδες. Όταν η επικρατούσα λαϊκή βούληση αποφασίσει να σοβαρευτεί, να μορφωθεί και να λειτουργήσει υπεύθυνα, τότε θα δούμε αλλαγές και στο πολιτικό επίπεδο.
