Δεν ξέρω αν είναι θέμα Murphy, κακοτυχίας ή κάτι άλλο, αλλά για κάποιο λόγο όταν πας σε ένα μέρος που θέλεις να ηρεμίσεις ή να κάνεις μία χαλαρή συζήτηση με κάποιον, σίγουρα θα υπάρχει ένας ή μία παρέα που θα ξεσηκώνουν τον κόσμο με τις αγριοφωνάρες τους. Συνήθως, μάλιστα, οι συγκεκριμένες αγριοφωνάρες απαρτίζονται και από ένα σωρό μπουρδολογίες.
Το φαινόμενο αυτό με έχει απασχολήσει αρκετά χρόνια τώρα, δεδομένου ότι μου φαινόταν περίεργο, πώς σε ένα καθ’ όλα ήσυχο μέρος κάποιος ή κάποιοι κάφροι συμπεριφέρονταν λες και ήταν σε κάποιο στούντιο με πλήρη ηχομόνωση. Εννοείται ότι η αγριοφωνάρα είναι ατομικό δικαίωμα του καθενός, αλλά συνήθως αυτή περιμένεις να παράγεται είτε σε περιπτώσεις οδυρμού, είτε στο άκουσμα ενός πολύ ευχάριστου νέου. Εγώ αναφέρομαι στις περιπτώσεις ακατάπαυστης μπουρδολογίας εντάσεως μεγαλύτερης των 90 dB (που παρεμπιπτόντως είναι ανθυγιεινό και παράνομο).
Οι απορίες μου λύθηκαν σχετικά πρόσφατα όταν είδα ένα ντοκιμαντέρ για την κοινωνική ζωή των πρωτευόντων θηλαστικών.
Σημείωση: Είναι γνωστό ότι οι Ελληναράδες αποτελούν από μόνοι τους είδος, όμως δεν παύουν να έχουν πολλά κοινά με τα πρωτεύοντα. Μάλιστα έχει πλέον αποδειχτεί ότι για τη συγκεκριμένη συμπεριφορά, έχουν πανομοιότυπα χαρακτηριστικά με αυτά.
Τα πρωτεύοντα, λοιπόν, όταν βρίσκονται σε μία κοινωνική ομάδα φωνάζουν ή βγάζουν δυνατούς ήχους σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις:
Α) Για να προειδοποιήσουν το υπόλοιπο κοπάδι ότι πλησιάζει κίνδυνος.
Β) Για να φοβερίσουν κάποιο μέλος της ομάδας ή ενδεχομένως και τον ίδιο τον κίνδυνο, και
Γ) Για να προσελκύσουν την προσοχή των υπόλοιπων μελών της ομάδας.
Δεδομένου ότι στα μέρη που πας για να χαλαρώσεις ή να συζητήσεις, είναι πολύ απίθανο να υπάρχουν κίνδυνοι άξιοι συναγερμού (όπως ένας καρχαρίας για παράδειγμα), οι πιθανότητες να ισχύει το Γ) αυξάνονται δραματικά.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, φαντάζομαι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να πας και με ευγενικό τρόπο να πεις «εκ μέρους της ομάδας των υπόλοιπων ανθρώπων που είναι εδώ γύρω θέλω να σας πως ότι έχετε την πλήρη προσοχή μας και πιστεύουμε ότι είστε και πολύ κουλ. Μπορείτε τώρα να βγάλετε το σκασμό;» ή απλά να φύγεις.
Το φαινόμενο αυτό με έχει απασχολήσει αρκετά χρόνια τώρα, δεδομένου ότι μου φαινόταν περίεργο, πώς σε ένα καθ’ όλα ήσυχο μέρος κάποιος ή κάποιοι κάφροι συμπεριφέρονταν λες και ήταν σε κάποιο στούντιο με πλήρη ηχομόνωση. Εννοείται ότι η αγριοφωνάρα είναι ατομικό δικαίωμα του καθενός, αλλά συνήθως αυτή περιμένεις να παράγεται είτε σε περιπτώσεις οδυρμού, είτε στο άκουσμα ενός πολύ ευχάριστου νέου. Εγώ αναφέρομαι στις περιπτώσεις ακατάπαυστης μπουρδολογίας εντάσεως μεγαλύτερης των 90 dB (που παρεμπιπτόντως είναι ανθυγιεινό και παράνομο).
Οι απορίες μου λύθηκαν σχετικά πρόσφατα όταν είδα ένα ντοκιμαντέρ για την κοινωνική ζωή των πρωτευόντων θηλαστικών.
Σημείωση: Είναι γνωστό ότι οι Ελληναράδες αποτελούν από μόνοι τους είδος, όμως δεν παύουν να έχουν πολλά κοινά με τα πρωτεύοντα. Μάλιστα έχει πλέον αποδειχτεί ότι για τη συγκεκριμένη συμπεριφορά, έχουν πανομοιότυπα χαρακτηριστικά με αυτά.
Τα πρωτεύοντα, λοιπόν, όταν βρίσκονται σε μία κοινωνική ομάδα φωνάζουν ή βγάζουν δυνατούς ήχους σε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις:
Α) Για να προειδοποιήσουν το υπόλοιπο κοπάδι ότι πλησιάζει κίνδυνος.
Β) Για να φοβερίσουν κάποιο μέλος της ομάδας ή ενδεχομένως και τον ίδιο τον κίνδυνο, και
Γ) Για να προσελκύσουν την προσοχή των υπόλοιπων μελών της ομάδας.
Δεδομένου ότι στα μέρη που πας για να χαλαρώσεις ή να συζητήσεις, είναι πολύ απίθανο να υπάρχουν κίνδυνοι άξιοι συναγερμού (όπως ένας καρχαρίας για παράδειγμα), οι πιθανότητες να ισχύει το Γ) αυξάνονται δραματικά.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, φαντάζομαι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να πας και με ευγενικό τρόπο να πεις «εκ μέρους της ομάδας των υπόλοιπων ανθρώπων που είναι εδώ γύρω θέλω να σας πως ότι έχετε την πλήρη προσοχή μας και πιστεύουμε ότι είστε και πολύ κουλ. Μπορείτε τώρα να βγάλετε το σκασμό;» ή απλά να φύγεις.
