Τον τελευταίο καιρό, έχουν αρχίσει να γίνονται πολύ της μοδός, λέξεις όπως «χούντα», «κατοχικά στρατεύματα», ενώ η Κερατέα φαίνεται πως στη φαντασία κάποιων ξύπνησε αναμνήσεις από τη λωρίδα της Γάζας. Δεν έχω πρόβλημα με το τι φαντασιώνεται ο καθένας μέσα στον άκρατο συναισθηματισμό και το πάθος του. Έχω πρόβλημα όμως όταν μέσα στον «οίστρο» αναμπουμπούλας ή στοχευόμενης προπαγάνδας, ο καθένας εκφράζει τη φαντασία του χωρίς καμία βάση στοιχειώδους λογικής προκειμένου να δημιουργήσει σκόπιμα μία ευρύτερη αναστάτωση. Και σε περιόδους κρίσης, όπως η σημερινή, η ακριβολογία στα λεγόμενα του Χ πολιτικού χώρου ή της Υ κοινωνικής ομάδας παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των απόψεων σε γενικότερο επίπεδο.
Επειδή τα τσιτάτα συνθήματα και οι φωνές περί χούντας, κατοχής κλπ, μάλλον προέρχονται είτε από άτομα που δεν είχαν γεννηθεί καν την περίοδο της χούντας, είτε από βολεμένους «επαναστάτες» του διαδικτύου, είτε από άτομα που δεν γνωρίζουν από σύγχρονες δικτατορίες, καλό θα ήταν να έχουν και μία στοιχειώδη ιδιοσυγκρασία. Έστω από σεβασμό και μόνο προς τα πραγματικά θύματα κατοχικών και ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Μιλώντας για χούντες και ολοκληρωτισμό, κάποια ελάχιστα και τυχαία ντοκουμέντα…
Καθεστώς Karimov – Ουζμπεκιστάν
Καθεστώς Somoza – Νικαράγουα
Καθεστώς Khmer Rouge – Καμπότζη
Καθεστώς Mugabe – Ζιμπάμπουε
Καθεστώς Kim Jong – Β. Κορέα
Καθεστώς Pinochet – Χιλή
Καθεστώς Stalin – Ουκρανία
Μιλώντας για τα κατεχόμενα στη Λωρίδα της Γάζας...
Καλούς φραπέδες!
