Να συμφωνήσουμε στο εξής: Αυτή τη στιγμή στην Κερατέα συμβαίνει μία μεγάλη αδικία. Ενώ υπάρχει δικαστική απόφαση, ενώ αποκαλύφθηκαν οι προθέσεις της αναδόχου εταιρίας να κατασκευάσει ΧΥΤΑ και όχι ΧΥΤΥ, και ενώ είναι εμφανές πως η δουλειά που πήγε να γίνει ήταν αεριτζίδικη, τα ΜΑΤ παραμένουν στην Κερατέα με καθαρά προκλητικούς σκοπούς. Σε αυτή την κατάσταση, μοναδική ευθύνη φέρει το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, αλλά ενδεχομένως και άλλοι κυβερνητικοί παράγοντες που έχουν λόγους να συντηρούν την ένταση.
Εκεί που ξαφνικά στραβώνει όλη η εικόνα είναι οι… μολότωφ. Ας μην μπούμε στην παλιά κλασσική ρητορική περί προβοκάτσιας και μπαχαλάκηδων. Είναι ξεκάθαρο σε αυτή την περίπτωση ποιοι έχουν βρει την Κερατέα κατάλληλο πεδίον δόξης λαμπρό για να κάνουν το παιχνίδι τους.
Η εικόνα στραβώνει γιατί όσο περνάει ο καιρός, η περίπτωση της Κερατέας μετατρέπεται σιγά σιγά σε άλλη μία κατάσταση συνεχούς έντασης που τελικά μεταλλάσσεται σε κάτι διαφορετικό από το αρχικό πρόβλημα. Πλέον οι συζητήσεις δεν στρέφονται στο νομικό πλεονέκτημα των κατοίκων της Κερατέας, που πολύ πιθανώς θα αποτρέψει οριστικά την κατασκευή ΧΥΤΑ, αλλά στα επεισόδια. Η νίκη των κατοίκων δεν αξιοποιείται προκειμένου να τεθούν τα θεμέλια για την σταδιακή καταστολή των αυθαιρεσιών του Κράτους, αλλά οδηγείται με αργά βήματα σε ένα χάος που ενδεχομένως να εκμεταλλευτούν κάποιοι καιροσκόποι ή πραγματικοί προβοκάτορες.
Οι «αγανακτισμένοι κάτοικοι» του Αγ. Παντελεήμονα, φαίνεται τελικά πως εμπνέουν άλλες ομάδες να δράσουν με ακριβώς τον ίδιο τρόπο. Μπορεί οι του Αγ. Παντελεήμονα να είναι αντικειμενικά κακοπροαίρετοι σε σχέση με τους Κερατεώτες αλλά το σκεπτικό της προβοκάτσιας είναι ακριβώς το ίδιο. Ομάδες που επιδιώκουν την ένταση για προσωπικούς ή πολιτικούς λόγους, κρύβονται ανάμεσα σε κατοίκους για να οξύνουν τα πράγματα. Και μέσα στην όλη ένταση, θα λάμψουν τα «μεμονωμένα» περιστατικά αστυνομικής βίας για να καταλήξουμε τελικά που; Ποιο είναι το θεμιτό αποτέλεσμα για την Κερατέα αλλά και για ολόκληρη την ελληνική κοινωνία; Μία δίκαιη δικαστική απόφαση, ή η ένταση που καλλιεργείται εδώ και μέρες μέσα στην ίδια την Κερατέα, διάφορα ιστολόγια, ΜΜΕ και φυσικά τους μπαχαλάκηδες; Ή μήπως κάποιοι αυθαίρετα αποφάσισαν πως είναι καλή ιδέα να επιχειρήσουν να λύσουν το θέμα της αστυνομικής βίας μέσω των δίκαιων αιτημάτων μίας τοπικής κοινωνίας για ένα μη σχετικό ζήτημα;
Το Κράτος, ως μικρογραφία της ελληνικής κοινωνίας σε θέση εξουσίας, φυσικά και θα κάνει καταχρήσεις, όπως φυσικά και θα επιχειρήσει να υπερασπιστεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Οι διμοιρίες των ΜΑΤ, φυσικά και θα αποτελούνται κυρίως από άτομα που περιμένουν πως και πώς να καταστείλουν βίαια την οποιαδήποτε ένταση. Δεν ξέρω αν υπάρχει άνθρωπος σε αυτή τη χώρα με στοιχειώδη λογική που βλέπει κάτι διαφορετικό από αυτό ή που πιστεύει ότι μέσα σε λίγους μήνες η αστυνομία θα αποτελείται από σωστούς επαγγελματίες. Το βασικό ζήτημα είναι, πώς αντιδρά η κοινωνία σε αυτά τα φαινόμενα ώστε σταδιακά να εκλείψουν; Διότι όταν η Δικαιοσύνη προτάσσει χείρα συνεργασίας και η κοινωνία την αγνοεί προκειμένου να τσαμπουκαλευτεί, η σίγουρη έκβαση θα είναι και ο τσαμπουκάς του Κράτους, που με τη σειρά του θα οδηγήσει σε έναν φαύλο κύκλο έντασης και επεισοδίων χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Κάπως έτσι ισοπεδώθηκαν και τα αιτήματα των οδηγών της Ε.Ο. Κορίνθου – Πατρών, όταν ξεπετάχτηκαν τα κινήματα των τζαμπατζήδων, και κάπως έτσι φαίνεται πως θα ισοπεδώνονται στο μέλλον, όλο και πιο συχνά, αιτήματα που ενώ σταδιακά δικαιώνονται στο τέλος καταπλακώνονται από μία φασαρία, ένταση και ανομία άνευ ουσίας και πρακτικής εφαρμογής.
