Όλως τυχαίως, μία φίλη σήμερα με ενημέρωσε για την έκτακτη εισφορά φόρου επιτηδεύματος. Μπήκα λοιπόν στο taxisnet και είδα το μπουγιουρντί. Θα το πληρώσω. Δεν έχω κολλήματα τύπου «δεν πληρώνω». Μπορώ να σου γράψω ένα κατεβατό κραξίματος για τις επιλογές της κυβέρνησης που προτιμά να συνεχίζει το στραγγάλισμα ολόκληρης της χώρας προκειμένου να μην αγγίξει το «μαγαζάκι» του δημοσίου, των κομματικών «κοτζαμπάσηδων» και των απανταχού εργατοπατέρων του πιο ξεφτιλισμένου συνδικαλισμού στον πλανήτη. Μπορώ επίσης και με απόλυτη βεβαιότητα να σου πω ότι ακόμα και αν όλοι πλήρωναν την έκτακτη εισφορά και μπάλωνε η τρύπα που προσπαθούνε να μπαλώσουν, η ανικανότητά τους να κάνουν σοβαρές και θετικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία θα δημιουργούσε και πάλι τρύπα προς μπάλωμα μέσα σε λίγους μήνες. Κοινώς, ξέρω πως η εισφορά που θα πληρώσω, όχι μόνο δεν θα βρει τον ανάλογο οικονομικό στόχο, αλλά κατά μία πολύ μεγάλη πιθανότητα θα μπει σε ένα τρύπιο ποτήρι.
Με την κακοδιαχείριση πλέον τα έχω βρει. Στην Ελλάδα ζω. Ξέρω πως εφόσον επιλέγω να ζω σε αυτή τη χώρα, είμαι καταδικασμένος να περιτριγυρίζομαι από υπηρεσίες και ανθρώπους που αδυνατούν να διαχειριστούν κάτι σωστά. Έτσι, επιλέγω να πληρώνω φόρους λόγω ευσυνειδησίας, γνωρίζοντας ότι ένα ανίκανο κυβερνητικό επιτελείο, και ένα σωρό ανίκανοι δημόσιοι υπάλληλοι θα καταφέρουν να το ρίξουν σε κάποια «μαύρη τρύπα» του προϋπολογισμού. Πες με σχιζοφρενή, ή μαλάκα αλλά αν μη τι άλλο κρατάω καθαρότερο κούτελο από τον οποιονδήποτε ψευτομαγκάκο, «επαναστάτη», υποκριτή μαλάκα που καίγεται τόσο πολύ για τη σωτηρία της χώρας και φοροδιαφεύγει με την πρώτη ευκαιρία. Και στην τελική είμαι kinky άτομο σε ορισμένα θέματα, πώς να το κάνουμε;
Αυτό με το οποίο δεν μπορώ να τα βρω ακόμα, είναι το θράσος και η αχρειότητα που πλέον έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Διότι όταν μιλάμε για θράσος και αχρειότητα, θα πρέπει όλοι μαζί να σταθούμε σούζα, με μία ολόγιομη αίσθηση άπειρου ΔΕΟΥΣ και να προσκυνήσουμε όσο πιο βαθιά μπορούμε, τουρλώνοντας τους γυμνούς κώλους μας μπροστά στη σημερινή εξαγγελία, κατά την οποία από την έκτακτη εισφορά ακίνητης περιουσίας εξαιρούνται οι εκκλησίες και τα μοναστήρια.
Ναι αγαπητέ, τιποτένιε, Ελληνίσκε μου. Μετά την υποχώρηση της κυβέρνησης στα αρχικά σχέδια φορολόγησης της εκκλησίας, μετά την άρνηση διακοπής επιδομάτων στους κληρικούς, μετά την ανακάλυψη 2.000 κληρικών «φαντασμάτων» που είναι κανονικά στις λίστες μισθοδοσίας, μετά την σύντομη αποκάλυψη οικονομικών σκανδάλων εκκλησιαστικών ΜΚΟ, και την άμεση απόκρυψή τους, μετά τους άπειρους τεμενέδες της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας στην ρασοφόρο πλέμπα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, μετά την μετονομασία του ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟΥ Νοσοκομείου Πατρών σε «Παναγία η Βοήθεια», και υπό την ευλογία της ομοουσίου και αδιαίρετου αγίας τριάδας στο ελληνικό Σύνταγμα, η αχρειότητα και το θράσος ανέβηκε level και κέρδισε και 10 κανονάκια. Την διάσωση της χώρας θα την πληρώσουν όλοι οριζοντίως, ακόμα και τα παππούδια που παίρνουν τρείς και εξήντα και έχουν κάποια ξενοίκιαστη γκαρσονιέρα στο κέντρο της Αθήνας, όχι όμως οι παπάδες. Που να βουλιάξει το μπουρδέλο για χώρα, το τελευταίο πράγμα που θα εξαφανιστεί από αυτό τον τόπο θα είναι μία τεράστια σταυρούμπα κοσμημένη με χρυσά τάματα, και 10.000 ρασοφόρα τραγιά κρεμάμενα από πάνω της.
Και εγώ, ο σχιζοφρενής που θα πληρώσει κανονικά τον φόρο του, εξοργίζομαι αγαπητέ Ελληνίσκε μου. Όχι επειδή θα πληρώσω. Τα είπαμε αυτά. Αλλά επειδή αν το ποίμνιο στις εκκλησίες βελάζει μία φορά, ολόκληρη η υπόλοιπη κοινωνία βελάζει δέκα. Επειδή, οι βουλευτές εντός και εκτός του κυβερνόντος κόμματος απειλούν με παραιτήσεις αν η βλαχο-ομάδα τους πέσει κατηγορία, αλλά δεν ίδρωσε ούτε μία τρίχα από το βλαχο-μουστάκι τους στην εξαίρεση της εκκλησίας από την έκτακτη εισφορά. Επειδή η κοινωνική αγανάκτηση πάει μόνο πλατεία Συντάγματος και ποτέ Μονή Πετράκη. Το κόμμα, και τα «αυθόρμητα κινήματα πολιτών» άλλωστε δεν εξέδωσαν ποτέ μανιφέστο εναντίον της εκκλησίας. Όχι δα! Θα ρίξουμε στο βόθρο το όπιο του λαού; Και αν τυχόν κάποια στιγμή γίνουμε εμείς εξουσία, με τι θα ποτίζουμε τον λαό; Άσε που, και για τους πιο προοδευτικούς, μία στο εκατομμύριο να υπάρχει θεός, ας μην το ρισκάρουμε και την πέσουμε στους παπάδες. Ντροπής πράγματα!
Τέτοια ξεφτιλισμένη κοινωνία είμαστε. Εκλέγουμε κυβερνήσεις που στήνουν κώλο στους παπάδες, και διεκδικούμε κοινωνική δικαιοσύνη εξαιρουμένης της εκκλησίας. Και αν κάποια στιγμή ανοίξει η πόρτα των απολύσεων στον Δημόσιο Τομέα, ξέρετε ποιοι δημόσιοι υπάλληλοι θα φύγουν τελευταίοι; Άραγε θα καεί το Κοινοβούλιο ή η Μονή Πετράκη; Άστο, μην μπαίνεις στον κόπο. Ρητορικές οι ερωτήσεις…
