Μετά από πρόσκληση του Βρομιστερακίου, τη θραύση που έχει κάνει το συγκεκριμένο βλογκοπαίχνιδο (και καλά…), καθώς και την επιθυμία μου να χάσω την παρθενιά μου σε τέτοιου είδους βλογκοχαζομάρες, παραθέτω τα πέντε (5) πράγματα που κάνουν τα έντερά μου να προσπαθούν να βγουν από το στόμα μου, δημιουργώντας σπασμούς στην καρδιά μου τροφοδοτώντας ελλιπώς τους νευρώνες μου, αφήνοντάς μου μία αίσθηση σωματικής και πνευματικής υστερίας.
1) Ο «Άγνωστος Βλάκας»
Αν ο «Άγνωστος Στρατιώτης» είχε τους κατάλληλους αδένες, σίγουρα θα έβαζε τα κλάματα με αυτά που διαδραματίζονται καθημερινά μπροστά του. Γι’ αυτό το λόγο, έχω εισηγηθεί επανειλημμένα στη Βουλή, να βγάλουν το συγκεκριμένο μνημείο από εκεί, και στη θέση του να τοποθετήσουν το μνημείο του Άγνωστου Βλάκα, δεδομένου ότι εκφράζει πολύ καλύτερα το ήθος και το πνεύμα του σημερινού ελληνικού Έθνους. Ταυτόχρονα θα αποτιμούσαμε έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτόν τον καθημερινό άγνωστό τύπο ή τύπισσα που από το πουθενά εμφανίζεται μπροστά μας, για να μας χαλάσει τη διάθεση χωρίς κανένα λόγο, και χωρίς ο ίδιος να αποκομίζει κάποιο προσωπικό όφελος. Κάποια στιγμή θα επεκταθώ πιο λεπτομερώς σε τούτο το εξαύλωμα της φύσης που με την παρασιτική του δράση βλάπτει ακόμα και το τελευταίο κουαρκ όλων των συστατικών του πλανήτη μας.
2) Ο ωχαδερφιστής στραβωμένος Δημόσιος Υπάλληλος στο γκισέ
Έχεις επιλέξει συνεχώς να τα ξύνεις, να κάνεις το ίδιο πράγμα μια ζωή μέχρι να ψοφήσεις και να πληρώνεσαι από τους φόρους μου. ΟΚ… δικαίωμά σου, μαγκιά σου κλπ. Επειδή όμως και ο προϊστάμενος είναι ομοϊδεάτης σου και εσύ έχεις να πηδήξεις εδώ και κάτι μήνες, εγώ δε σου φταίω σε τίποτα ρε ρεμπεσκέδικο φρόκαλο! Πες μια γαμημένη «καλημέρα», σκάσε έστω και ένα υποτυπώδες χαμογελάκι, κοίτα με και λιγάκι στα μάτια και σταμάτα να γρυλίζεις μέσα από τα δόντια σου. Δεν φταίω εγώ που έχεις γίνει ασέξουαλ και που επέλεξες να κάνεις την πιο βαρετή δουλειά στον πλανήτη. Κατέβασε και αυτό το σπασαρχίδικο κιτσοπόστερ που λέει «επειδή το ένα και επειδή το άλλο, και επειδή είμαι σε ευαίσθητη ηλικία,… παρακαλώ δείξτε κατανόηση». Ποια κατανόηση; Εσύ βαριέσαι ακόμα και να δεχτείς κατανόηση.
3) Ο κλασσικός πιτσιρικάς μπουρζόβλαχος μπάτσος
Θα είχε ενδιαφέρον κάποια στιγμή να γίνει μία στατιστική έρευνα για τη δραστηριότητα των μπάτσων πριν μπουν στην Αστυνομική Σχολή. Εγώ προσωπικά, μετά από τόσα χρόνια που βλέπω τις φάτσες τους, θα έλεγα με σιγουριά ότι οι μισοί από δαύτους ήταν οι τρέντι γαμίκουλες της τάξης, και οι άλλοι μισοί, αυτοί που τρώγανε κλωτσιές από τους πρώτους. Δεν ξέρω… Όταν βλέπω το 20χρονο όργανο ζωσμένο με περίστροφα, χειροπέδες, κλομπ, ασπίδες, κράνη, μπότες να φοράει το Rayban γυαλί, να κραδαίνει το μπεγλέρι, να κοτσάρει τα πιπίνια και να μου μιλάει με το υφάκι 10.000 Κινέζων αυτοκρατόρων, μου έρχονται κατά νου κάτι πολύ κάμα-σούτρα εικόνες όπως αυτόν δεμένο σε μία κολώνα και εμένα να «αποθηκεύω» όλη την εξάρτηση στον κολπικό αγωγό του.
4) Ο Ελληναράς οδηγός
Εγώ την έκαμα την προσπάθειά μου και το έγραψα το λεξικό. Ξέχασα όμως ότι οι περισσότεροι από δαύτους δεν έχουν IQ κατάλληλο για ανάγνωση, οπότε τσάμπα πήγε ο κόπος. Ότι και να γράψω θα ’ναι λίγο για το πιο ατομικιστικό, αγενές και φονικό ζώον του πλανήτη.
5) Οι κριτικοί τέχνης
Αναφέρομαι στους επαγγελματίες του είδους και τους φανατικούς αναγνώστες τους. Θέλω να πάω να δω μία ταινία, ένα έργο ή μία έκθεση ζωγραφικής. Δεν θέλω να μου πεις πως θα αισθανθώ και τι μηνύματα θα μου περάσει ο πίνακας. Αν ο καλλιτέχνης είναι όντως τόσο μάγκας όσο η λογοτεχνική φαμφαρολογία που του προσάπτεις, θα μου το περάσει το μήνυμα ούτως ή άλλως. Αν δε μου το περάσει, σημαίνει ότι για τα δικά μου μάτια, ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης δε μου λέει μία κι ας «αγγίζει τον κορμό των πολύχρωμων συναισθημάτων κάποιας χαμένης αγάπης που δεν πρόλαβε ποτέ να εκτονωθεί επειδή τελικά ο άνθρωπος δεν μπορεί να φτάσει στην τελειότητα του πνεύματος και της συμπαντικής ολότητας που νοιώθουμε στην αγωνία της στιγμής και το μηδενισμό της σύγχρονης ζωής». Μίλα για τον εαυτό σου και άσε τον καλλιτέχνη να κάνει τη δουλειά του.
Και μετά από αυτό το ανακουφιστικό χώσιμο καλούνται στο βήμα οι συντρόφισσες Elva και Ιοκάστη, καθώς και οι σύντροφοι Διαγόρας, και Panos Konstantinidis, προκειμένου να ρίξει ο καθένας από 5 αναθέματα.
1) Ο «Άγνωστος Βλάκας»
Αν ο «Άγνωστος Στρατιώτης» είχε τους κατάλληλους αδένες, σίγουρα θα έβαζε τα κλάματα με αυτά που διαδραματίζονται καθημερινά μπροστά του. Γι’ αυτό το λόγο, έχω εισηγηθεί επανειλημμένα στη Βουλή, να βγάλουν το συγκεκριμένο μνημείο από εκεί, και στη θέση του να τοποθετήσουν το μνημείο του Άγνωστου Βλάκα, δεδομένου ότι εκφράζει πολύ καλύτερα το ήθος και το πνεύμα του σημερινού ελληνικού Έθνους. Ταυτόχρονα θα αποτιμούσαμε έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτόν τον καθημερινό άγνωστό τύπο ή τύπισσα που από το πουθενά εμφανίζεται μπροστά μας, για να μας χαλάσει τη διάθεση χωρίς κανένα λόγο, και χωρίς ο ίδιος να αποκομίζει κάποιο προσωπικό όφελος. Κάποια στιγμή θα επεκταθώ πιο λεπτομερώς σε τούτο το εξαύλωμα της φύσης που με την παρασιτική του δράση βλάπτει ακόμα και το τελευταίο κουαρκ όλων των συστατικών του πλανήτη μας.
2) Ο ωχαδερφιστής στραβωμένος Δημόσιος Υπάλληλος στο γκισέ
Έχεις επιλέξει συνεχώς να τα ξύνεις, να κάνεις το ίδιο πράγμα μια ζωή μέχρι να ψοφήσεις και να πληρώνεσαι από τους φόρους μου. ΟΚ… δικαίωμά σου, μαγκιά σου κλπ. Επειδή όμως και ο προϊστάμενος είναι ομοϊδεάτης σου και εσύ έχεις να πηδήξεις εδώ και κάτι μήνες, εγώ δε σου φταίω σε τίποτα ρε ρεμπεσκέδικο φρόκαλο! Πες μια γαμημένη «καλημέρα», σκάσε έστω και ένα υποτυπώδες χαμογελάκι, κοίτα με και λιγάκι στα μάτια και σταμάτα να γρυλίζεις μέσα από τα δόντια σου. Δεν φταίω εγώ που έχεις γίνει ασέξουαλ και που επέλεξες να κάνεις την πιο βαρετή δουλειά στον πλανήτη. Κατέβασε και αυτό το σπασαρχίδικο κιτσοπόστερ που λέει «επειδή το ένα και επειδή το άλλο, και επειδή είμαι σε ευαίσθητη ηλικία,… παρακαλώ δείξτε κατανόηση». Ποια κατανόηση; Εσύ βαριέσαι ακόμα και να δεχτείς κατανόηση.
3) Ο κλασσικός πιτσιρικάς μπουρζόβλαχος μπάτσος
Θα είχε ενδιαφέρον κάποια στιγμή να γίνει μία στατιστική έρευνα για τη δραστηριότητα των μπάτσων πριν μπουν στην Αστυνομική Σχολή. Εγώ προσωπικά, μετά από τόσα χρόνια που βλέπω τις φάτσες τους, θα έλεγα με σιγουριά ότι οι μισοί από δαύτους ήταν οι τρέντι γαμίκουλες της τάξης, και οι άλλοι μισοί, αυτοί που τρώγανε κλωτσιές από τους πρώτους. Δεν ξέρω… Όταν βλέπω το 20χρονο όργανο ζωσμένο με περίστροφα, χειροπέδες, κλομπ, ασπίδες, κράνη, μπότες να φοράει το Rayban γυαλί, να κραδαίνει το μπεγλέρι, να κοτσάρει τα πιπίνια και να μου μιλάει με το υφάκι 10.000 Κινέζων αυτοκρατόρων, μου έρχονται κατά νου κάτι πολύ κάμα-σούτρα εικόνες όπως αυτόν δεμένο σε μία κολώνα και εμένα να «αποθηκεύω» όλη την εξάρτηση στον κολπικό αγωγό του.
4) Ο Ελληναράς οδηγός
Εγώ την έκαμα την προσπάθειά μου και το έγραψα το λεξικό. Ξέχασα όμως ότι οι περισσότεροι από δαύτους δεν έχουν IQ κατάλληλο για ανάγνωση, οπότε τσάμπα πήγε ο κόπος. Ότι και να γράψω θα ’ναι λίγο για το πιο ατομικιστικό, αγενές και φονικό ζώον του πλανήτη.
5) Οι κριτικοί τέχνης
Αναφέρομαι στους επαγγελματίες του είδους και τους φανατικούς αναγνώστες τους. Θέλω να πάω να δω μία ταινία, ένα έργο ή μία έκθεση ζωγραφικής. Δεν θέλω να μου πεις πως θα αισθανθώ και τι μηνύματα θα μου περάσει ο πίνακας. Αν ο καλλιτέχνης είναι όντως τόσο μάγκας όσο η λογοτεχνική φαμφαρολογία που του προσάπτεις, θα μου το περάσει το μήνυμα ούτως ή άλλως. Αν δε μου το περάσει, σημαίνει ότι για τα δικά μου μάτια, ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης δε μου λέει μία κι ας «αγγίζει τον κορμό των πολύχρωμων συναισθημάτων κάποιας χαμένης αγάπης που δεν πρόλαβε ποτέ να εκτονωθεί επειδή τελικά ο άνθρωπος δεν μπορεί να φτάσει στην τελειότητα του πνεύματος και της συμπαντικής ολότητας που νοιώθουμε στην αγωνία της στιγμής και το μηδενισμό της σύγχρονης ζωής». Μίλα για τον εαυτό σου και άσε τον καλλιτέχνη να κάνει τη δουλειά του.
Και μετά από αυτό το ανακουφιστικό χώσιμο καλούνται στο βήμα οι συντρόφισσες Elva και Ιοκάστη, καθώς και οι σύντροφοι Διαγόρας, και Panos Konstantinidis, προκειμένου να ρίξει ο καθένας από 5 αναθέματα.
