Στη Χαριλάου Τρικούπη, μεταξύ Ακαδημίας και Σόλωνος ήταν το ορμητήριο. Μικρό δισκάδικο με έναν υποτυπώδη ημιώροφο και ενθουσιώδεις μαλλιάδες που έψαχναν ατελείωτες ώρες ανάμεσα σε φρέσκα και παλιά βυνίλια. Το όνομα αυτού: Happening. Θα το δεις και σήμερα. Με τη διαφορά ότι υπό το βάρος των απαιτήσεων των νεωτέρων γενιών, έχει μετατραπεί σε καφέ.
Δεν μου αρέσουν οι γραφικοί μίζεροι τύποι που μετά τα 35-40 αρχίζουν τα γνωστά κλισέ για τον ζωντανό παλμό της δικής τους γενιάς και την ψωφίλα της σημερινής, αλλά όπως και να το κάνεις, η δεκαετία του 90 ήταν η τελευταία αναλαμπή της καλής μουσικής σε μαζικό επίπεδο. Και σε περιόδους αναλαμπής, οι ροκάδες, γκοθάδες, γκραντσάδες και όλο το «κακό» συναπάντημα είχαν σοβαρούς λόγους να γουστάρουν με τις μουσικές που έπαιζαν, αφού σχεδόν κάθε βδομάδα, όλο και κάποιο διαμάντι θα κυκλοφορούσε. Τότε έπαιζε και το MTV διαμάντια, όσο απίστευτο και αν ακούγεται τη σήμερον ημέρα. Έβλεπες λοιπόν την εκπομπή «180 minutes» Κυριακή βράδυ, σημείωνες 2-3 συγκροτηματάκια, και Δευτέρα πρωί ήσουν στο Happening ψάχνοντας.
Και εν τέλει, μπορούσες να πας και σε καμιά 10αριά διάσπαρτα μπαράκια σε όλη την Αθήνα, όπου όλοι χοροπηδούσαν μέχρι πρωίας χωρίς να πληρώνεις είσοδο ή τη μπύρα πάνω από χιλιάρικο. Χορός, φλερτ, πάθος, και rock’n’roll χωρίς πλαστικό περιτύλιγμα, emoticons, φτηνιάρικα σκύλο-pop-beat ξεράσματα και free-press lifestyle.
Δεν μου αρέσουν οι γραφικοί μίζεροι τύποι που μετά τα 35-40 αρχίζουν τα γνωστά κλισέ για τον ζωντανό παλμό της δικής τους γενιάς και την ψωφίλα της σημερινής, αλλά όπως και να το κάνεις, η δεκαετία του 90 ήταν η τελευταία αναλαμπή της καλής μουσικής σε μαζικό επίπεδο. Και σε περιόδους αναλαμπής, οι ροκάδες, γκοθάδες, γκραντσάδες και όλο το «κακό» συναπάντημα είχαν σοβαρούς λόγους να γουστάρουν με τις μουσικές που έπαιζαν, αφού σχεδόν κάθε βδομάδα, όλο και κάποιο διαμάντι θα κυκλοφορούσε. Τότε έπαιζε και το MTV διαμάντια, όσο απίστευτο και αν ακούγεται τη σήμερον ημέρα. Έβλεπες λοιπόν την εκπομπή «180 minutes» Κυριακή βράδυ, σημείωνες 2-3 συγκροτηματάκια, και Δευτέρα πρωί ήσουν στο Happening ψάχνοντας.
Και εν τέλει, μπορούσες να πας και σε καμιά 10αριά διάσπαρτα μπαράκια σε όλη την Αθήνα, όπου όλοι χοροπηδούσαν μέχρι πρωίας χωρίς να πληρώνεις είσοδο ή τη μπύρα πάνω από χιλιάρικο. Χορός, φλερτ, πάθος, και rock’n’roll χωρίς πλαστικό περιτύλιγμα, emoticons, φτηνιάρικα σκύλο-pop-beat ξεράσματα και free-press lifestyle.
