Σήμερα δεν είναι μία τυχαία μέρα αγαπητέ, μοναδικέ, αυγουστιάτικέ μου αναγνώστη. Σαν σήμερα πριν ένα χρόνο ακριβώς, δημοσιεύθηκε αυτή η ανάρτηση η οποία με τη σειρά της γιόρταζε το πέρας ενός χρόνου από την γέννηση αυτού εδώ του ιστολογίου. (Εύκολα τα μαθηματικά για να καταλάβει κανείς τι γιορτάζουμε).
Φέτος, στην παρούσα ανάρτηση θα μπορούσαν να γραφτούν ακριβώς τα ίδια πράγματα οπότε δεν υπάρχει λόγος για διπλές εγγραφές. Επειδή όμως αυτό το επετειακό είναι και ολίγον τι προσωπικό, οφείλω να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα (τα οποία έχω ξεκαθαρίσει ήδη στην περσινή ανάρτηση, την οποία έχω βάλει και σε μόνιμη περίοπτη θέση, αλλά φαίνεται πως δεν πτοεί τους κακοπροαίρετους).
Καταρχάς, δεν ανήκω σε κάποιον πολιτικό χώρο, ούτε αβαντάρω σταθερά κάποιο κόμμα. Υπάρχουν απόψεις σε όλους τους πολιτικούς χώρους που θα μπορούσαν να με εκφράσουν, αλλά ας πούμε, για τα πρακτικά, ότι οι ιδέες και αντιλήψεις του κλασσικού φιλελευθερισμού με εκφράζουν ένα κατιτίς περισσότερο, δεδομένου ότι η ισότητα, η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, και η κοινωνική και οικονομική ελευθερία είναι στην κορυφή των κοινωνικών ζητούμενών μου. Στην καθημερινή μου κριτική όμως, τόσο απέναντι σε πολιτικά ζητήματα, όσο και σε κοινωνικά, δεν φοράω καμία «φιλελεύθερη» παρωπίδα. Βλέπω ένα γεγονός, το αναλύω, και αναλόγως το κρίνω βάσει της λογικής και της πείρας μου. Σε κάποιες περιπτώσεις αυτή η κριτική μπορεί να συνάδει με τις ιδέες ενός κόμματος, ή ενός πολιτικού προσώπου˙ σε κάποιες άλλες όχι. Η ταύτιση απόψεων δεν είναι αυτοσκοπός. Επειδή, μάλιστα, αυτό πολλές φορές δημιουργεί παρεξηγήσεις, είτε από κακοπροαίρετους, είτε από ανθρώπους που έχουν συνηθίσει να σκέφτονται και να εκφράζονται με ταμπέλες και παρωπίδες, μία αλλαγή που έκανα στο ιστολόγιο τον τελευταίο χρόνο ήταν να αλλάξω την περιγραφή του προφίλ μου. Η «ενοχλητική μύγα» άλλαξε σε ένα ρητό που με εκφράζει καλύτερα. Ίσως και η «μύγα» να ωρίμασε κάπως αυτά τα δύο χρόνια.
Στην Ελλάδα, φαίνεται πως είναι τόσο συνηθισμένο να λειτουργούμε με ταμπέλες, που πολλές φορές άνθρωποι παρεξηγούνται εύκολα, ενώ ομάδες με θετικό σκοπό, τελικά διαλύονται επειδή κάποιο μέλος δεν πληροί το 100% των φιλοδοξιών ενός άλλου μέλους. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν, ότι μέσα στη χρονιά που μας πέρασε έχω αποκαλεστεί: Πρετεντέρης (sic!), φασίστας, συριζαίος, νεοφιλελεύθερος, μπάτσος, κομμούνι, και ομοφοβικός. Επίσης δεν είναι τυχαίο το πώς αναγνώστες με πιο πάγιες και ολοκληρωτικές αντιλήψεις εμφανίζονται ή εξαφανίζονται ανά καιρούς από το ιστολόγιο, όταν τυχαίνει να δημοσιεύονται ανάλογες αρεστές ή μη αναρτήσεις. Υπάρχει κάτι υγιές στην ελευθερία του λόγου, όμως υπάρχει και κάτι σάπιο στον τρόπο που τη χρησιμοποιούμε και την εκλαμβάνουμε. Ευελπιστώ ότι με το πέρασμα των χρόνων θα μπορέσουμε ως κοινωνία να το διορθώσουμε και αυτό.
Αν και το παρόν ιστολόγιο ξεκίνησε περισσότερο ως ένα ασήμαντο προσωπικό σκότωμα του χρόνου, σιγά σιγά εξελίχθηκε σε κάτι διαφορετικό. Δεν είχα ποτέ το σκοπό να καταλήξω να γράφω δοκίμια ή αναλυτικές απόψεις πάνω σε θέματα επικαιρότητας, αλλά φαίνεται τελικά πως τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Κυρίως γιατί μέσω του blogging, είδα απόψεις ταυτόσημες με τις δικές μου, που με ενθάρρυναν να τις εκφράσω.
Στην Ελλάδα, ακριβώς επειδή παίζει αυτό το «καπέλωμα» ιδεών με τις ταμπέλες που προαναφέρθηκαν, είναι δύσκολο για κάποιον να πάει τη σκέψη του ένα βήμα έξω από τα προκαθορισμένα πλαίσια, και να την αναπτύξει. Για κάποιο λόγο, οι πολιτικές και κοινωνικές πεποιθήσεις κάποιου θα πρέπει να εκφράζονται από τις αντίστοιχες κατεστημένες αντιλήψεις που εκφράζουν οι παγιωμένοι πολιτικοί χώροι. Θεωρώ ότι κάπου μέσα σε αυτά τα αυστηρά όρια, χάνονται και θετικές ιδέες ανθρώπων που έχουν την όρεξη και τη διάθεση να πάνε παραπέρα, αλλά δυστυχώς «καπελώνονται» από τον εκάστοτε όχλο.
Αν λοιπόν με ρωτούσε κανείς, τι κατάφερα αυτά τα 2 χρόνια σε προσωπικό επίπεδο, νομίζω πως η απάντηση θα ήταν αυτή. Πήρα δύναμη για να συνεχίσω να σκέφτομαι εκτός ορίων. Ενδεχομένως, την ίδια επίδραση να είχε και το ελληνάκι σε άλλους ανθρώπους, που με τη σειρά τους επέδρασαν σε άλλους ανθρώπους, κ.ο.κ. Και χαίρομαι που παρά τον γενικότερο συντηρητισμό και την οπισθοδρόμηση της ελληνικής κοινωνίας σε πολλά θέματα, υπάρχουν και θετικοί πυρήνες προόδου, θετικισμού και εξωστρέφειας.
Έχω την αίσθηση ότι ο περισσότερος κόσμος παίρνει τον εαυτό πολύ στα σοβαρά. Και όσο στα πιο σοβαρά τον παίρνει (με το συμπάθιο), τόσο πιο συντηρητικός γίνεται χωρίς να το συνειδητοποιεί. Δεν είναι άξιο απορίας λοιπόν, πως τα πιο ανοιχτά μυαλά, οι πιο προοδευτικοί άνθρωποι, αλλά και οι αληθινοί διανοούμενοι που έχω γνωρίσει, τυχαίνει να μην παίρνουν στα σοβαρά τον εαυτό τους. Ίσως με αυτό τον τρόπο να έχουν την ελαφρότητα και την ευελιξία να έχουν μεγαλύτερο οπτικό πεδίο και σφαιρικότερη αντίληψη της πραγματικότητας και του κόσμου αντί να αντιμετωπίζουν τα πάντα με εσωστρέφεια και συντηρητισμό.
Και μετά από αυτά τα προσωπικά, ας περάσουμε στην παραδοσιακή λίστα των λέξεων-κλειδιών. Για όσους δεν γνωρίζουν, αυτή η λίστα περιλαμβάνει ορισμένες τις λέξεις/φράσεις κλειδιά, που κάποιοι χρησιμοποίησαν σε μηχανές αναζήτησης τον τελευταίο χρόνο και είχαν την ατυχία να «προσγειωθούν» στο ιστολόγιο τούτο. Φέτος έχει και σχολιασμό:
- «βυζια λολας» (old time classic και ακόμα δεν έχω καταλάβει το λόγο)
- «θάτσερ ελληνάκι» (αυτά είναι!)
- «istories kavlas» (Ο συγκεκριμένος έμεινε 25 ολόκληρα λεπτά στο ιστολόγιο. Δεν απορώ…)
- «κότες για αυγά» (Σκέψου τώρα να είσαι κτηνοτρόφος και να πέφτεις πάνω σε αυτό!)
- «χοντρές πόρνες» (uh huh...)
- «lsd panoramix» (κυκλοφορεί ακόμα;;;)
- «ιστορίες με βυζιά» (Αυτός δεν έμεινε ούτε δευτερόλεπτο. Δεν απορώ πάλι…)
- «παιχνίδια με κότες και πρόβατα» (χμμμμ)
- «πρωκτοσκόπηση» (Σε καλή μεριά!)
- «τα πιο ωραία βυζιά του κόσμου» (…τελευταία φορά εθεάθησαν στο Κουφονήσι)
- «19 ώρες οργασμός» (…και 5 ώρες ύπνος: Η ιδανική ημέρα!)
- «free camping vyzakia exw» (πάρε! πάρε!)
- «imagine all the people…τι σημαινει» (Χμμμ… Με τέτοιες απορίες, το μέλλον της ανθρωπότητας προμηνύεται δύσκολο….)
- «sex στη παλαιρο» (Αυτό θα πει διαστροφή)
- «αληθινά αρκουδάκια» (Να σας τα τυλίξω; Είναι για δώρο;)
- «βιντεο με ωραία βυζια» (πρωτότυπο)
- «byzia gaidaros» (Δεν μπορώ να το φανταστώ καν. Αν μπορεί κάποιος να με βοηθήσει;)
- «είμαι φασιστας» (εύγε αγόρι μου!)
…και πολλά άλλα ωραία (κυρίως με βυζιά).
Σημ: Σκέφτομαι πως μετά το σημερινό post, το «βυζιά rating» του ιστολογίου θα ανέβει κι άλλο στις μηχανές αναζήτησης. Παράπλευρα κέρδη!
Άντε φου!
(Η φετινή τούρτα είναι περιορισμένη σε μέγεθος λόγω οικονομικής κρίσης)
