Κυκλοφορεί αυτές τις μέρες ένα άρθρο του κ. Βαξεβάνη με τίτλο
«Το φάντασμα του Τσίπρα». Θα σταθώ σε δύο φράσεις-κλειδιά του κειμένου:
"Το χάος είναι εδώ. Τρία χρόνια τώρα. Με τα μνημόνια και τις
πολιτικές που εφαρμόζουν. Μπροστά δεν υπάρχει τίποτα. Μόνο χάος. Σε λίγο θα
βγάλουμε τα κονσερβοκούτια (αυτά που δεν έβγαλαν οι κομμουνιστές της
ψυχροπολεμικής προπαγάνδας) και θα σφαζόμαστε μεταξύ μας για να μοιράσουμε τα
λίγα που έχουν απομείνει. Τα μνημόνια ρίχνουν την χώρα στην ύφεση και στη
συνέχεια η ύφεση χρησιμοποιείται για να παρθούν άλλα μέτρα. Γιατί το κάνουν
αφού δεν βγάζει πουθενά; Δεν γίνεται αλλιώς θα πουν οι αυτοαποκαλούμενοι «ευρωπαϊστές»."
Όχι κύριε Βαξεβάνη. Το χάος είναι σε αυτή τη χώρα, εδώ και
30 χρόνια τώρα. Και αν θέλετε να εμβαθύνουμε σε πιο σύνθετα θέματα όπως οι νοοτροπίες, η κοινωνική συνοχή, η εσωστρέφεια και η ξενοφοβία, το χάος το έχουμε από σύστασης του ελληνικού Κράτους. Είναι τραγικό να θυμόμαστε πως έχουμε διεφθαρμένο Κράτος, χωρίς
θεσμούς και με «λαμογιακό» σύστημα διοίκησης μόνο τα τελευταία τρία χρόνια. Το
μνημόνιο είναι το σύμπτωμα αυτής της κατάστασης και όχι η αιτία. Εάν είχαμε
σωστό Κράτος με σωστή δημόσια διοίκηση, διαφάνεια και νομιμότητα, δεν θα οδηγούμασταν
στα τραγικά οικονομικά μεγέθη του 2009 και κατ’ επέκταση στο μνημόνιο. Η διακυβέρνηση
ΠΑΣΟΚ την τελευταία διετία, απλά συνέχισε το ήδη υπάρχον σάπιο πολιτικό σύστημα.
Και λίγο πιο κάτω:
"Δεν θέλω να επιχειρηματολογήσω υπέρ του Τσίπρα, του Κουβέλη
ή του Καμμένου. Απλώς θεωρώ κατάντια για την Δημοκρατία να γυρνάμε στην
δεκαετία του 50,όταν ο φόβος μην μας πάρουν οι κομμουνιστές τις περιουσίες και
τις γυναίκες μας, χρησιμοποιήθηκε για να δημιουργηθεί το παρακράτος και να
γίνουν οι άνθρωποι υποχείρια. Αυτή η «Δημοκρατία» των εκβιασμών, δημιούργησε το
πελατειακό κράτος, τη διαφθορά και τους «εθνικούς» κλέφτες. Αυτές οι τεχνητές
απειλές δημιούργησαν την Ελλάδα της υποτέλειας, της Ψωροκώσταινας και τελικώς
της αναξιοπρέπειας."
Στις ΗΠΑ και την Ευρώπη της δεκαετίας του ’50 η
αντικομμουνιστική προπαγάνδα ήταν παρόμοια, ίσως και μεγαλύτερη από αυτή της Ελλάδας. Κι όμως
οι θεσμοί εκεί χτίστηκαν και λειτουργούν με πολύ πιο διαφανείς και ορθολογικούς
τρόπους, με την διαφθορά να περιορίζεται σε σκάνδαλα που δεν διαχέονται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, ούτε φέρνουν αυτές τις χώρες
στα πρόθυρα χρεοκοπίας.
Το άρθρο του κ. Βαξεβάνη, εμμέσως πλην σαφώς υποστηρίζει πως
εφόσον απέτυχε το διεφθαρμένο μοντέλο της μεταπολίτευσης, η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι
ένα αισιόδοξο νέο γιατί είναι κάτι διαφορετικό. Όμως, τα χάλια της
μεταπολίτευσης δεν είναι επιχειρηματολογία για την έλλειψη σοβαρής οικονομικής
πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Υποτίθεται πως προσπαθούμε να φτιάξουμε ένα καλύτερο
Κράτος, ψάχνοντας καλύτερες λύσεις και όχι αυτές που εφαρμόστηκαν πριν δεκαετίες
σε άλλες οικονομίες και απέτυχαν παταγωδώς. Με το ίδιο σκεπτικό, καλά έκανε και
μπήκε η Χρυσή Αυγή στη Βουλή γιατί η προηγούμενη σύσταση ήταν διεφθαρμένη!
Κατανοώ τον ενθουσιασμό των ανθρώπων που βλέπουν μία νέα και
αριστερόστροφη σελίδα στην ελληνική πολιτική, αλλά καλό θα ήταν να δούμε και λίγο
σε βάθος για τι είδους «αριστερόστροφη» μιλάμε. Εάν ο κ. Βαξεβάνης, επιθυμεί να
επιστρέψουμε στην δεκαετία του ’50 για να διορθώσουμε το λάθος της αντικομμουνιστικής
προπαγάνδας (η οποία φυσικά και είναι κατακριτέα), θα πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχουν
και άνθρωποι στην Ελλάδα που ζούνε πλέον στο 2012 και αγωνιούν περισσότερο για το
παρόν, αλλά και για το μέλλον των ερχόμενων γενεών, αναζητώντας άμεσες και
ρεαλιστικές λύσεις. Και δεδομένου ότι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που τις 2-3 τελευταίες
ημέρες έχουν κατακλύσει τα κανάλια διαδίδοντας το «χαρμόσυνο μήνυμα της επανάστασης»
αδυνατούν να απαντήσουν ευθέως στην απλή ερώτηση «Πώς θα μειώσετε το έλλειμμα;»
ή «Χωρίς τα πακέτα στήριξης, πώς θα πληρώσετε μισθούς, ομόλογα που λήγουν και
γενικώς τις κρατικές υποχρεώσεις;», εγώ προσωπικά θα ανησυχούσα πολύ περισσότερο
για τη συγκεκριμένη αλαζονική, επίδειξη οικονομικής ανικανότητας και ασχετοσύνης,
παρά για τον τιμημένο κομμουνισμό που διαβλήθηκε πριν μισό αιώνα.
