Δύο μέρες πριν την πρωτομαγιά, η ελληνική «δημοκρατία», το «σπουδαίο» πολιτικό ήθος, και η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη, εμπνέουν όλους τους «μεγάλους» πολιτικούς, τους καρεκλοκένταυρους και τους «επίσημους» απατεώνες του πολιτεύματός μας να κάνουν τρικούβερτο γλέντι μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο. Στο ίδιο κοινοβούλιο που από την ίδρυσή του και μετά, είδε όλα τα εκτρώματα αυτού του τόπου μαζεμένα να το κατασπαράζουν.
Τα ίδια λαμόγια που λίγο πριν την κατάρρευση της εξουσίας τους το 2003, ψήφιζαν τον Νόμο-ντροπή περί ευθύνης Υπουργών (Ν.3126/2003), σήμερα παρουσιάζονται ως καταγγέλλοντες και μιλάνε για απονομή δικαιοσύνης. Ταυτόχρονα όμως, αποφεύγουν να αναφερθούν στη Διεθνή Σύμβαση Ποινικού Δικαίου για τη Διαφθορά, που σύμφωνα με το άρθρο 28.1 του Συντάγματός μας έχουν υπερνομοθετική ισχύ και ως εκ τούτου έχουν ήδη ενσωματωθεί στην Ελληνική νομοθεσία (νόμοι 3560/2007 και 3666/2008). Διότι γνωρίζουν ότι αύριο που θα είναι κυβέρνηση, θα πρέπει να έχουν και αυτοί τα προνόμια του νόμου-ντροπή ώστε να παρανομούν χωρίς κυρώσεις. Έτσι σφιχταγκαλιάζονται όλοι μαζί, εχθροί και φίλοι, και πίνουν στην υγειά της κοινωνίας, που πάλι θα τους δώσει ψήφο στα τυφλά.
Δύο μέρες πριν την πρωτομαγιά, ο κομματικός φασισμός τρίζει τα δόντια του στους, κατά τ’ άλλα, ελεύθερους τη συνειδήσει βουλευτές, και προειδοποιεί πως οποιαδήποτε παρέκκλιση από την επίσημη κομματική γραμμή θα έχει σοβαρές επιπτώσεις! «Αθωώστε και προστατέψτε τους εγκληματίες μας, αρκεί να μην χάσουμε την καρέκλα».
Δύο μέρες πριν την πρωτομαγιά, μία ξεφτιλισμένη πολιτική στάση, άνευ προηγουμένου, εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μία απαθούς κοινωνίας που έχει πολωθεί ανάμεσα σε ψεύτικα σύμβολα και ανόητους μέντορες. Τα ραδιόφωνα έχουν γεμίσει με διαφημιστικά σποτάκια διαφόρων οργανώσεων για την «αφύπνιση του εργαζόμενου» κατά του Κεφαλαίου που ως γνωστόν είναι «υπεύθυνο για όλα τα κακά». Οι αφίσες φόρεσαν τα κόκκινά τους και στις πόλεις ετοιμάζεται το καθιερωμένο πανηγύρι, που φέτος προσφέρει και ένα ξένοιαστο τριημεράκι για απόδραση.
Οι μεν κάνουν το πανηγύρι τους μέσα στο κοινοβούλιο και οι δε κάνουν το δικό τους στα οδοφράγματα. Όλοι μαζί, «επαναστάτες», απατεώνες, αγράμματοι και λαμόγια στήνουν το γλέντι που πάλι στο τέλος θα διασύρει ολόκληρη την κοινωνία και ολόκληρο το πολίτευμα.
Δύο μέρες πριν την πρωτομαγιά, και ενώ η παρανομία και οι Ελληναράδες πολιτικοί πετσοκόβουν τα θεμέλια της αξιοπρέπειας του πολιτεύματός μας, οι αριστεροί υποκριτές συνεχίζουν να ζουν στο δικό τους ονειρικό κόσμο. Ίσως θα έπρεπε να τους υπενθυμίσει κάποιος ότι οι συγκρούσεις των κοινωνικών τάξεων για τις οποίες μίλαγε ο Καρλ, προϋποθέτουν την ύπαρξη κράτους και στοιχειωδών κοινωνικών δομών που, παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχουν στη χώρα μας. Ίσως θα έπρεπε κάποιος να τους πει ότι στην Ελλάδα, οι μάχες δίνονται ακόμα προκειμένου να υπάρξει Κράτος. Να κατανοήσουν ότι οι κοινωνικές συγκρούσεις στην Ελλάδα είναι θεσμικές και όχι ταξικές. Οι ταξικές αδικίες είναι καθαρά δημιουργήματα της έλλειψης Κράτους και πλήρους δυσλειτουργίας όλων των θεσμών που το απαρτίζουν. Και για να διορθωθεί επιτέλους αυτό το απαρχαιωμένο σύνθημα σε κάποιον εξαρχειώτικο τοίχο, το μίσος είναι θεσμικό και όχι «ταξικό».
Μία υπενθύμιση στους «επαναστάτες της ντουντούκας» που μεθαύριο θα κατέβουν στους δρόμους και θα πολεμήσουν τους ανεμόμυλούς τους... Για να γίνει κάποιος πραγματικός επαναστάτης, πρέπει να είναι πάνω απ’ όλα ρεαλιστής και να αναγνωρίζει τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας του. Μόνον έτσι «χτυπάει» στα σωστά σημεία. Διαφορετικά, όπου και να χτυπάει, οι άλλοι θα συνεχίσουν να κάνουν το γλέντι τους με τις παλάμες τους ανοιχτές προς όλους μας.
...κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές.
