Έχουμε το παρακάτω σύστημα εξισώσεων:
- Σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ, η αποχή σημαίνει αδιαφορία μεν, αλλά όχι και αντικυβερνητική ψήφος. Άρα στην ουσία το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να κυβερνήσει με ακόμα ισχυρότερη λαϊκή εντολή.
- Σύμφωνα με τη ΝΔ, η αποχή σημαίνει αντιμνημονιακή ψήφος κατά της κυβέρνησης. Άρα η ΝΔ στην ουσία πήρε 70%. (Υποθέτω είναι το ίδιο μοντέλο μαθηματικών με το οποίο η ΝΔ θα μηδενίσει το έλλειμμα της χώρας μέσα σε ένα χρόνο).
- Σύμφωνα με το ΚΚΕ, αποχή σημαίνει απαξίωση των δύο κομμάτων. Άρα το ΚΚΕ στην ουσία πήρε 50% και στις επόμενες βουλευτικές είναι έτοιμο να κυβερνήσει.
- Σύμφωνα με το ΛΑΟΣ, ο ελληνικός λαός δε γουστάρει δημοκρατία, οπότε γιατί να μην βγουν τα τανκς στους δρόμους μία ώρα αρχύτερα;
- Σύμφωνα με τον κ. Δημαρά, ο αγώνας τώρα ξεκινάει.
- Σύμφωνα με τους απέχοντες, η αποχή «έτριξε τα δόντια» στο πολιτικό σύστημα, οπότε μπορούν να συνεχίσουν να πίνουν τη ιδεολογική φραπεδούμπα τους, στον επαναστατικό καναπέ τους, με πεντακάθαρη συνείδηση.
- Και φυσικά από το πολύ «τρίξιμο» των δοντιών, ο κ. Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής κερδίζει επάξια μία έδρα στο Δημοτικό Συμβούλιο των Αθηνών, με πραγματικό ποσοστό 2,25%. Οι «αγανακτισμένοι κάτοικοι» του Αγ. Παντελεήμονα θα έχουν πλέον επίσημο εκπρόσωπο στον Δήμο.
Να λυθεί το παραπάνω σύστημα εξισώσεων ως προς τις πραγματικές ανάγκες της χώρας.
Εικόνα 1. Σχηματική απεικόνιση της ελληνικής κοινωνίας, όπως αυτή διαμορφώνεται στις 8.11.2010.
