Ανά καιρούς, αρκετός κόσμος έχει εκφράσει την άποψη ότι εστιάζω μόνο στα αρνητικά αυτής της χώρας και πολλές φορές η γραφικότητα αυτής της εστίασης μπορεί να εκληφθεί ως γκρίνια. Εν μέρει δεν διαφωνώ, αν και οι προθέσεις μου πάντα κινούνται στα πλαίσια του ρεαλισμού, που λογικό είναι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων να αναδεικνύουν τα αρνητικά στοιχεία της κοινωνίας μας.
Για σήμερα όμως, έχω ένα καλό νέο.
Αντιγράφω από σχετική ανάρτηση των g700:
«Πέντε μέρες μετά την υλοποίηση της εξαγγελίας του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας για ίδρυση επιχειρήσεων σε μία μέρα με μία στάση, γίνεται τώρα πραγματικότητα και το πρώτο πλήρες No stop shop για την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα!
Το Start Up Greece είναι μια ψηφιακή πλατφόρμα, όπου συγκεντρώνονται σε μία ιστοσελίδα όλες οι πληροφορίες που χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος για να ξεκινήσει ή να χρηματοδοτήσει μέσα από δημόσια προγράμματα μία επιχείρηση. Κίνητρα, χρηματοδότηση, έρευνες και νομικό πλαίσιο είναι όλα εκεί και όχι μόνο.
Το Start Up Greece αποτελεί παράλληλα μια διαδραστική κοινότητα δικτύωσης και συνεργασίας με στόχο τη δημιουργία μιας νέας γενιάς επιχειρηματιών στην Ελλάδα. Χρησιμοποιεί τα social media για να φέρνει κοντά ανθρώπους, ιδέες, επιχειρήσεις, πανεπιστήμια, φορείς, για να γεννηθούν συνεργασίες και επενδυτικά σχέδια.
Σύμφωνα με τους εμπνευστές τού το Startup Greece εκφράζει την Ελλάδα του «Ναι, γίνεται»: την Ελλάδα που προσπαθεί, παράγει, κοιτά έξω από τα σύνορα, αναζητά αγορές, ενώνει τους ανθρώπους και τις ιδέες τους, δίνει έδαφος στην επιχειρηματικότητα να ανθίσει. Προάγει το δικαίωμα στην επιτυχία αλλά και στην αποτυχία, στον πειραματισμό, στην καινοτομία….»
(Περισσότερα στην ιστοσελίδα των g700 και φυσικά στο καθεαυτό Start Up Greece)
Υπάρχει μία ιδιαιτερότητα σε αυτό το νέο. Η πλειοψηφία του κόσμου, είτε θα το αγνοήσει, είτε θα βρει χίλια σημεία για να γκρινιάξει. «Άλλο ένα κυβερνητικό τέχνασμα» ή «Σιγά την ανάπτυξη που θα προσφέρει» ή «Ο κόσμος πεινάει και η κυβέρνηση φτιάχνει portals για επιχειρηματίες», και άλλα τέτοια «ναι μεν, αλλά…». Χώρια οι αναλύσεις υπεραναλύσεων από διάφορους «ειδικούς» που θα εντοπίσουν κατευθείαν τα αρνητικά στοιχεία του όλου εγχειρήματος.
Όσοι από εσάς ανήκετε σε κάποια ή παρόμοια κατηγορία «γκρίνιας», σας έχω νέα. Η ανάπτυξη, άρα και η έξοδος από την κρίση, δεν πρόκειται ποτέ να έρθει ούτε με μεγαλεπήβολα σχέδια, ούτε με μέτρα που «χαϊδεύουν τον λαό». Από τέτοια έχει χορτάσει η Μεταπολίτευση και τα αποτελέσματα είναι ξεκάθαρα στα μάτια όλων (θέλω να πιστεύω). Επίσης το μόνο σίγουρο είναι ότι την έξοδο από την κρίση δεν θα τη φέρουν αυτοί που τη δημιούργησαν εξ αρχής! Προκειμένου να βγει η πολυπόθητη «εύηχη» εξαγγελία για αύξηση σε συντάξεις και μισθούς και η οικονομία να αρχίσει πάλι να παίρνει τα πάνω της, υπάρχει ένας τεράστιος Γολγοθάς βημάτων που πρέπει να προηγηθεί. Αυτή είναι μία κατάσταση με την οποία πρέπει επιτέλους να συμφιλιωθούμε, ώστε σταδιακά να μετατρέψουμε τη μιζέρια σε δημιουργικότητα και ανάπτυξη.
Σε επίπεδο ρεαλισμού, ένα «κυβερνητικό τέχνασμα» παύει να είναι τέχνασμα όταν οι ευκαιρίες που προσφέρει αξιοποιούνται από τους κατάλληλους ανθρώπους ανεξάρτητα από τις προθέσεις της εκάστοτε κυβέρνησης. Η κομματοκρατία, η διαφθορά, η αναξιοκρατία και η μιζέρια δεν είναι ένας συγκεκριμένος στόχος που προσπαθούμε εμείς ή η κάθε κυβέρνηση να πετύχει με μία πέτρα ώστε να ξεμπερδεύουμε. Όλα αυτά τα στοιχεία είναι βαθιά συνυφασμένα με τις νοοτροπίες και της πράξεις της ευρύτερης ελληνικής κοινωνίας που μπορούν να καταρριφθούν με κόπο, υπομονή, και με μικρά αλλά σταθερά βήματα.
Ας γίνει λοιπόν μία προσπάθεια να εστιάζουμε σε μικρές ευκαιρίες που προσφέρουν διεξόδους είτε σε προσωπικό, είτε σε τοπικό, είτε σε εθνικό επίπεδο. Δεν είναι απαραίτητο αυτή η προσπάθεια να ενταχθεί σε κάποιον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο ή σε κάποιο από τα αναρίθμητα «κοινωνικά στρατόπεδα» που έχουν δημιουργηθεί τον τελευταίο χρόνο. Το μάννα εξ ουρανού, τα κοινοτικά κονδύλια και το Κράτος - Πατερούλης, μας έχουν αφήσει ορφανούς καιρό τώρα.
