Το βασικό εξαγωγικό προϊόν της Ελλάδας, εκτός από τη βλακεία, την κουτοπονηριά και το πανευρωπαϊκό ρεζιλίκι σε κάθε κλάδο, είναι ο τουρισμός. Το πιο περίεργο είναι ότι, παρά τις συνεχείς προσπάθειες των αρμόδιων Υπουργείων και των διαφόρων τουριστικών φορέων να δυσφημίσουν τη χώρα μας και να φέρονται στους τουρίστες ως σε αφελείς, κρετίνους, κρυόκωλους κουτοφράγκους, οι τελευταίοι συνεχίζουν να έρχονται.
Οι πιο τυχεροί τουρίστες μάλλον είναι αυτοί που κινούνται με οργανωμένα γκρουπ, καθώς αυτό περιλαμβάνει μία σειρά από πλεονεκτήματα:
Α) Δεν χρειάζεται να ζήσουν την εμπειρία του Ελληναρά ταρίφα που θα τους χρεώσει την αναπνοή τους για να πάνε από το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο τους με συνοδεία ντέρτι fm στη διαπασών.
Β) Δεν τρώνε στη μάπα τους ιθαγενείς της φυλής Ρουμς Ρουμς στα νησιά.
Γ) Δεν σπαταλάνε πάνω από 1-2 μέρες στην Αθηναϊκή χαβούζα.
Δ) Συνήθως έχουν πάντα μαζί τους ένα διερμηνέα.
Ε) Δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν να διοργανώσουν μόνοι τους μία εκδρομή καθώς…
ΣΤ) … δεν χρειάζεται να ψάξουν να βρουν μόνοι τους, τον τρόπο μετακίνησής τους μέσα στην Ελλάδα.
Θα σταθώ στο τελευταίο, παρά τον πειρασμό να σχολιάσω και τα υπόλοιπα. Θα περίμενε κανείς ότι ένα κράτος που έχει εισόδημα κυρίως από τον τουρισμό, θα είχε εφαρμόσει και κάποια στοιχειωδώς λογική οργάνωση στις στοιχειωδώς βασικές υποδομές τουρισμού. Μία από τις λίγες αυτές υποδομές είναι και η πληροφορία. Η άγνωστη αυτή έννοια για τα ελληνικά δεδομένα φαίνεται πως επηρεάζει και τους ξένους επισκέπτες. Το γεγονός ότι τα εσωτερικά θέματα της ελληνικής κοινωνίας τα διέπει η παντελής έλλειψη πληροφορίας, θα πρέπει να το λούζονται και οι τουρίστες. Λογικότατον!
Επίσης, θα περίμενε κανείς ότι τώρα που υπάρχει το ιντερνέ, το Κράτος ή οι εμπλεκόμενοι φορείς θα μπορούσαν με ελάχιστο κόστος να παρέχουν έγκυρες, πρόσφατες και αναλυτικές πληροφορίες. Τελικά όμως ακόμα και το ιντερνέ πιο πολύ χρησιμοποιήθηκε ως μιζαδόρικο μέσο, παρά ως πληροφοριακό, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Μάλιστα όπου μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερη μίζα, ακόμα και το ιντερνέ απερρίφθη.
Ας πάρουμε για παράδειγμα το θεϊκό site των ΚΤΕΛ δεδομένου ότι τα ΚΤΕΛ έχουν την μεγαλύτερη κάλυψη προορισμών πανελλαδικά. Ένα τέλειο παράδειγμα, που όχι μόνον επιδεικνύει την ελληνική κουτοπονηριά προς μεγιστοποίηση κερδών εις βάρος της χρήσιμης πληροφορίας, αλλά και την πλήρη απαξίωση του αγγλόφωνου επισκέπτη.
Αποφασίζεις, που λες, ένα Σαββατοκύριακο να πας εκδρομούλα. Μπαίνεις λοιπόν στο site για να δεις κάποιο δρομολόγιο και αντ’αυτού σου σκάει στη μούρη μία έκθεση ιδεών που περιγράφει τι ωραία που έχουν συνεργαστεί 2-3 εταιρίες για να σου παρέχουν τηλεφωνική πληροφόρηση, με χρέωση μεν, αλλά με ιδιαίτερο αίσθημα ευθύνης, πρωτοπορίας, απεριορίστων τεχνολογικών δυνατοτήτων, και την ευχάριστη φωνή της Γιολάντας Διαμάντη δε. (Πίτσες μπλε, παπάρια πέρα-δώθε που κάνουνε ντινγκ ντονγκ σαν το καμπαναριό της Παναγιάς της Παπαροκλάζουσας το Μέγα Μοναστήρι). Φυσικά δεν αμφιβάλλω για την αηδονίσια φωνή της Γιολάντας ούτε έχω κάτι με την κοπέλα, αλλά εγώ ψάχνω να βρω τα δρομολόγια. Άσε που παίζει να έχω και αναπηρία στην ακοή και να μην έχω την χαρά να την ακούσω.
Τον άμοιρο ξένο αγγλόφωνο, τον περιμένει μία άλλη έκπληξη. Πατάει το μαγικό κουμπάκι με την αγγλική σημαιούλα και τσουπ! Του σκάει και αυτουνού στη μούρη:
“14 505 is a phone service providing official itinerary information of interurban busses (KTEL) all over Greece.
The premium phone service can be reached from land and mobile phones of Greek telecom networks and is currently available only in Greek language”
(Χειροκρότημα)
Ειδικά για το τελευταίο. Και στην τελική γιατί δε τον ενημερώνουν ότι μπορεί να μην καταλαβαίνει Χριστό αλλά θα έχει την ευχαρίστηση να ακούσει τη μαγική φωνή της Γιολάντας; Τί ρατσισμός!
Για το θέμα της ιστοσελίδας των ΚΤΕΛ, είχα στείλει επιστολή διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών. Η απάντηση μου ήρθε εγγράφως, σφραγισμένη και πρωτοκολλημένη (ξανά χειροκρότημα), και πάνω-κάτω έλεγε ότι «Τα ΚΤΕΛ Α.Ε., μια δυναμική, εξελισσόμενη, εταιρία, μπλα μπλα.... μπούρου-μπούρου, είναι στην τελική Α.Ε. και κάνει ό,τι γουστάρει οπότε τί μας νοιάζει εμάς;». Δυστυχώς τη συγκεκριμένη επιστολή την έστειλα για ανακύκλωση γιατί θεώρησα ότι δεν ήταν όντως από το Υπουργείο και ότι μου είχαν κάνει φάρσα. Ακόμα να μου έρθει η επίσημη....
Το χρυσό λοιπόν πάει στα ΚΤΕΛ. Το αργυρό διεκδικεί αναμφισβήτητα ο ΟΣΕ. Ο Οργανισμός που έχει επενδύσει κάτι δις ευρώ τα τελευταία 10 χρόνια για τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη των υποδομών του, ξέχασε τη λεπτομέρεια της ενημέρωσης του επιβατικού κοινού. Μάλλον, δε την ξέχασε ακριβώς, απλά δεν πρέπει να έδωσε και ιδιαίτερη σημασία στο φυσικό ή νομικό πρόσωπο (δεν ξέρω και δεν με αφορά) που τους έφτιαξε την ιστοσελίδα.
Η πληροφορία στην Ελλάδα είναι περισσότερο φήμη παρά πληροφορία. Για κάποιο λόγο, όλοι θεωρούν ότι βλέπεις τηλεόραση κάθε μέρα και γενικώς είσαι ενήμερος για ό,τι συμβαίνει στην ελληνική επικράτεια.
Προφανώς η ιστοσελίδα του ΟΣΕ λειτουργεί με αυτό το σκεπτικό. Θεωρεί ότι όλος ο πλανήτης γνωρίζει τι είναι ο Προαστιακός, τα δρομολόγιά του, τους προορισμούς του και πως αυτά ενσωματώνονται στο υπόλοιπο δίκτυο τρένων. Επίσης θεωρεί ότι ξέρεις ποια είναι η διαφορά μεταξύ ΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΕΔΙΣΥ. Τέλος θεωρεί ότι γνωρίζεις που κοντά βρίσκεται ο Σ.Σ. Ξεχασμένης για να σχεδιάσεις τη διαδρομή σου.
Φυσικά, ας μη μιλήσουμε για αναζήτηση διαδρομών που περιλαμβάνουν ενδιάμεση ανταπόκριση, ούτε και για τη δυνατότητα on-line κρατήσεων. Αυτά είναι πολύ Hollywood για τα ελληνικά δεδομένα.
Εάν πάλι είσαι ξένος αγγλόφωνος, πρέπει πάλι να γνωρίζεις όλα τα προαναφερθέντα, αλλά κυρίως να γνωρίζεις και άπταιστα το ελληνικό αλφάβητο, καθώς όλοι οι προορισμοί δίνονται εις άπταιστα ελληνικά. Φυσικά αν είσαι ξένος επενδυτής ή απλά ενδιαφερόμενος και θέλεις να μάθεις για τον ΟΣΕ, θα πάρεις τα τρία σου αφού οι περισσότερες σελίδες είναι κενές. (Φήμες λένε ότι κάποτε το αγγλικό site του ΟΣΕ ήταν απλά... ελληνικό με greeklish γράμματα, αλλά δεν θα ήθελα να διανοηθώ έναν τέτοιου είδους εφιάλτη).
Τέλος, πάμε στο χάλκινο μετάλλιο που φυσικά δεν θα μπορούσε να μην έχει μίαν ελαφρά συγγένεια με το αργυρό. Ο λόγος για τον Προαστιακό, το υπερσύγχρονο καμάρι των ελληνικών μέσων σταθερής τροχιάς, η ραχοκοκαλιά των μεταφορών της Αττικής, με τους συρμούς για τους οποίους ο ίδιος Υπουργός Μεταφορών (τότε) είχε δηλώσει μεγαλύτερη ανατριχίλα και από το πιλοτήριο ενός F-16 ή τη γέφυρα ενός πλοίου.
Το υπερσύγχρονο αυτό έργο ενημερώνει το επιβατικό κοινό για τις καθημερινές του μετακινήσεις μέσω μίας συμπαθητικουλίνικης ιστοσελίδας. Με τη διαφορά ότι έτσι και σου σκάσει μετεπιβίβαση, το σύστημα κολλάει και σε παραπέμπει σε ένα ασφαλές αρχείο pdf που έχει όλα τα δρομολόγια. Επίσης κάποιοι σταθμοί έχουν διαφορετική ονομασία από τους ίδιους του Μετρό, όπως για παράδειγμα ο Σταθμός «Αθήνα», αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Σιγά τον σταθμό άλλωστε...
Τελειώνω με μερικές ασκησούλες εξοικείωσης, προκειμένου να δείτε πόσο έτοιμοι είστε να πληροφορηθείτε από τις συγκεκριμένες ιστοσελίδες.
Άσκηση 1
Βαθμός Δυσκολίας: 6/10
Είστε στην Αθήνα και θέλετε να πάτε με τρένο στην Πάτρα γύρω στις 10 το πρωί. Βρείτε τα διαθέσιμα δρομολόγια.
Άσκηση 2
Βαθμός Δυσκολίας: 4/10
Είστε στο Χολαργό και θέλετε να πάτε Ασπρόπυργο με μέσο σταθερής τροχιάς. Βρείτε τα διαθέσιμα δρομολόγια μέσα σε πέντε λεπτά.
Άσκηση 3
Βαθμός Δυσκολίας: 7/10
Είστε στην Τρίπολη Αρκαδίας και θέλετε να πάτε με λεωφορείο στους Δελφούς. Βρείτε τα σχετικά δρομολόγια με τις σχετικές ανταποκρίσεις.
Άσκηση 4
Βαθμός Δυσκολίας: 10/10
Ίδια με την άσκηση 3, αλλά έχετε αναπηρία στην ακοή.
Άσκηση 5
Βαθμός Δυσκολίας: 10/10
Ίδια με όλες τις παραπάνω ασκήσεις αλλά είστε τουρίστας και δεν γνωρίζετε ελληνικά.
Άσκηση 6 (Bonus Track)
Βαθμός Δυσκολίας: 5/10
Είστε στην Αθήνα, θέλετε να πάτε με τρένο στην Κωνσταντινούπολη. Δεν γνωρίζετε αγγλικά. Βρείτε τα διαθέσιμα δρομολόγια.
Οι πιο τυχεροί τουρίστες μάλλον είναι αυτοί που κινούνται με οργανωμένα γκρουπ, καθώς αυτό περιλαμβάνει μία σειρά από πλεονεκτήματα:
Α) Δεν χρειάζεται να ζήσουν την εμπειρία του Ελληναρά ταρίφα που θα τους χρεώσει την αναπνοή τους για να πάνε από το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο τους με συνοδεία ντέρτι fm στη διαπασών.
Β) Δεν τρώνε στη μάπα τους ιθαγενείς της φυλής Ρουμς Ρουμς στα νησιά.
Γ) Δεν σπαταλάνε πάνω από 1-2 μέρες στην Αθηναϊκή χαβούζα.
Δ) Συνήθως έχουν πάντα μαζί τους ένα διερμηνέα.
Ε) Δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν να διοργανώσουν μόνοι τους μία εκδρομή καθώς…
ΣΤ) … δεν χρειάζεται να ψάξουν να βρουν μόνοι τους, τον τρόπο μετακίνησής τους μέσα στην Ελλάδα.
Θα σταθώ στο τελευταίο, παρά τον πειρασμό να σχολιάσω και τα υπόλοιπα. Θα περίμενε κανείς ότι ένα κράτος που έχει εισόδημα κυρίως από τον τουρισμό, θα είχε εφαρμόσει και κάποια στοιχειωδώς λογική οργάνωση στις στοιχειωδώς βασικές υποδομές τουρισμού. Μία από τις λίγες αυτές υποδομές είναι και η πληροφορία. Η άγνωστη αυτή έννοια για τα ελληνικά δεδομένα φαίνεται πως επηρεάζει και τους ξένους επισκέπτες. Το γεγονός ότι τα εσωτερικά θέματα της ελληνικής κοινωνίας τα διέπει η παντελής έλλειψη πληροφορίας, θα πρέπει να το λούζονται και οι τουρίστες. Λογικότατον!
Επίσης, θα περίμενε κανείς ότι τώρα που υπάρχει το ιντερνέ, το Κράτος ή οι εμπλεκόμενοι φορείς θα μπορούσαν με ελάχιστο κόστος να παρέχουν έγκυρες, πρόσφατες και αναλυτικές πληροφορίες. Τελικά όμως ακόμα και το ιντερνέ πιο πολύ χρησιμοποιήθηκε ως μιζαδόρικο μέσο, παρά ως πληροφοριακό, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Μάλιστα όπου μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερη μίζα, ακόμα και το ιντερνέ απερρίφθη.
Ας πάρουμε για παράδειγμα το θεϊκό site των ΚΤΕΛ δεδομένου ότι τα ΚΤΕΛ έχουν την μεγαλύτερη κάλυψη προορισμών πανελλαδικά. Ένα τέλειο παράδειγμα, που όχι μόνον επιδεικνύει την ελληνική κουτοπονηριά προς μεγιστοποίηση κερδών εις βάρος της χρήσιμης πληροφορίας, αλλά και την πλήρη απαξίωση του αγγλόφωνου επισκέπτη.
Αποφασίζεις, που λες, ένα Σαββατοκύριακο να πας εκδρομούλα. Μπαίνεις λοιπόν στο site για να δεις κάποιο δρομολόγιο και αντ’αυτού σου σκάει στη μούρη μία έκθεση ιδεών που περιγράφει τι ωραία που έχουν συνεργαστεί 2-3 εταιρίες για να σου παρέχουν τηλεφωνική πληροφόρηση, με χρέωση μεν, αλλά με ιδιαίτερο αίσθημα ευθύνης, πρωτοπορίας, απεριορίστων τεχνολογικών δυνατοτήτων, και την ευχάριστη φωνή της Γιολάντας Διαμάντη δε. (Πίτσες μπλε, παπάρια πέρα-δώθε που κάνουνε ντινγκ ντονγκ σαν το καμπαναριό της Παναγιάς της Παπαροκλάζουσας το Μέγα Μοναστήρι). Φυσικά δεν αμφιβάλλω για την αηδονίσια φωνή της Γιολάντας ούτε έχω κάτι με την κοπέλα, αλλά εγώ ψάχνω να βρω τα δρομολόγια. Άσε που παίζει να έχω και αναπηρία στην ακοή και να μην έχω την χαρά να την ακούσω.
Τον άμοιρο ξένο αγγλόφωνο, τον περιμένει μία άλλη έκπληξη. Πατάει το μαγικό κουμπάκι με την αγγλική σημαιούλα και τσουπ! Του σκάει και αυτουνού στη μούρη:
“14 505 is a phone service providing official itinerary information of interurban busses (KTEL) all over Greece.
The premium phone service can be reached from land and mobile phones of Greek telecom networks and is currently available only in Greek language”
(Χειροκρότημα)
Ειδικά για το τελευταίο. Και στην τελική γιατί δε τον ενημερώνουν ότι μπορεί να μην καταλαβαίνει Χριστό αλλά θα έχει την ευχαρίστηση να ακούσει τη μαγική φωνή της Γιολάντας; Τί ρατσισμός!
Για το θέμα της ιστοσελίδας των ΚΤΕΛ, είχα στείλει επιστολή διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Μεταφορών και Επικοινωνιών. Η απάντηση μου ήρθε εγγράφως, σφραγισμένη και πρωτοκολλημένη (ξανά χειροκρότημα), και πάνω-κάτω έλεγε ότι «Τα ΚΤΕΛ Α.Ε., μια δυναμική, εξελισσόμενη, εταιρία, μπλα μπλα.... μπούρου-μπούρου, είναι στην τελική Α.Ε. και κάνει ό,τι γουστάρει οπότε τί μας νοιάζει εμάς;». Δυστυχώς τη συγκεκριμένη επιστολή την έστειλα για ανακύκλωση γιατί θεώρησα ότι δεν ήταν όντως από το Υπουργείο και ότι μου είχαν κάνει φάρσα. Ακόμα να μου έρθει η επίσημη....
Το χρυσό λοιπόν πάει στα ΚΤΕΛ. Το αργυρό διεκδικεί αναμφισβήτητα ο ΟΣΕ. Ο Οργανισμός που έχει επενδύσει κάτι δις ευρώ τα τελευταία 10 χρόνια για τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη των υποδομών του, ξέχασε τη λεπτομέρεια της ενημέρωσης του επιβατικού κοινού. Μάλλον, δε την ξέχασε ακριβώς, απλά δεν πρέπει να έδωσε και ιδιαίτερη σημασία στο φυσικό ή νομικό πρόσωπο (δεν ξέρω και δεν με αφορά) που τους έφτιαξε την ιστοσελίδα.
Η πληροφορία στην Ελλάδα είναι περισσότερο φήμη παρά πληροφορία. Για κάποιο λόγο, όλοι θεωρούν ότι βλέπεις τηλεόραση κάθε μέρα και γενικώς είσαι ενήμερος για ό,τι συμβαίνει στην ελληνική επικράτεια.
Προφανώς η ιστοσελίδα του ΟΣΕ λειτουργεί με αυτό το σκεπτικό. Θεωρεί ότι όλος ο πλανήτης γνωρίζει τι είναι ο Προαστιακός, τα δρομολόγιά του, τους προορισμούς του και πως αυτά ενσωματώνονται στο υπόλοιπο δίκτυο τρένων. Επίσης θεωρεί ότι ξέρεις ποια είναι η διαφορά μεταξύ ΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΕΔΙΣΥ. Τέλος θεωρεί ότι γνωρίζεις που κοντά βρίσκεται ο Σ.Σ. Ξεχασμένης για να σχεδιάσεις τη διαδρομή σου.
Φυσικά, ας μη μιλήσουμε για αναζήτηση διαδρομών που περιλαμβάνουν ενδιάμεση ανταπόκριση, ούτε και για τη δυνατότητα on-line κρατήσεων. Αυτά είναι πολύ Hollywood για τα ελληνικά δεδομένα.
Εάν πάλι είσαι ξένος αγγλόφωνος, πρέπει πάλι να γνωρίζεις όλα τα προαναφερθέντα, αλλά κυρίως να γνωρίζεις και άπταιστα το ελληνικό αλφάβητο, καθώς όλοι οι προορισμοί δίνονται εις άπταιστα ελληνικά. Φυσικά αν είσαι ξένος επενδυτής ή απλά ενδιαφερόμενος και θέλεις να μάθεις για τον ΟΣΕ, θα πάρεις τα τρία σου αφού οι περισσότερες σελίδες είναι κενές. (Φήμες λένε ότι κάποτε το αγγλικό site του ΟΣΕ ήταν απλά... ελληνικό με greeklish γράμματα, αλλά δεν θα ήθελα να διανοηθώ έναν τέτοιου είδους εφιάλτη).
Τέλος, πάμε στο χάλκινο μετάλλιο που φυσικά δεν θα μπορούσε να μην έχει μίαν ελαφρά συγγένεια με το αργυρό. Ο λόγος για τον Προαστιακό, το υπερσύγχρονο καμάρι των ελληνικών μέσων σταθερής τροχιάς, η ραχοκοκαλιά των μεταφορών της Αττικής, με τους συρμούς για τους οποίους ο ίδιος Υπουργός Μεταφορών (τότε) είχε δηλώσει μεγαλύτερη ανατριχίλα και από το πιλοτήριο ενός F-16 ή τη γέφυρα ενός πλοίου.
Το υπερσύγχρονο αυτό έργο ενημερώνει το επιβατικό κοινό για τις καθημερινές του μετακινήσεις μέσω μίας συμπαθητικουλίνικης ιστοσελίδας. Με τη διαφορά ότι έτσι και σου σκάσει μετεπιβίβαση, το σύστημα κολλάει και σε παραπέμπει σε ένα ασφαλές αρχείο pdf που έχει όλα τα δρομολόγια. Επίσης κάποιοι σταθμοί έχουν διαφορετική ονομασία από τους ίδιους του Μετρό, όπως για παράδειγμα ο Σταθμός «Αθήνα», αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες. Σιγά τον σταθμό άλλωστε...
Τελειώνω με μερικές ασκησούλες εξοικείωσης, προκειμένου να δείτε πόσο έτοιμοι είστε να πληροφορηθείτε από τις συγκεκριμένες ιστοσελίδες.
Άσκηση 1
Βαθμός Δυσκολίας: 6/10
Είστε στην Αθήνα και θέλετε να πάτε με τρένο στην Πάτρα γύρω στις 10 το πρωί. Βρείτε τα διαθέσιμα δρομολόγια.
Άσκηση 2
Βαθμός Δυσκολίας: 4/10
Είστε στο Χολαργό και θέλετε να πάτε Ασπρόπυργο με μέσο σταθερής τροχιάς. Βρείτε τα διαθέσιμα δρομολόγια μέσα σε πέντε λεπτά.
Άσκηση 3
Βαθμός Δυσκολίας: 7/10
Είστε στην Τρίπολη Αρκαδίας και θέλετε να πάτε με λεωφορείο στους Δελφούς. Βρείτε τα σχετικά δρομολόγια με τις σχετικές ανταποκρίσεις.
Άσκηση 4
Βαθμός Δυσκολίας: 10/10
Ίδια με την άσκηση 3, αλλά έχετε αναπηρία στην ακοή.
Άσκηση 5
Βαθμός Δυσκολίας: 10/10
Ίδια με όλες τις παραπάνω ασκήσεις αλλά είστε τουρίστας και δεν γνωρίζετε ελληνικά.
Άσκηση 6 (Bonus Track)
Βαθμός Δυσκολίας: 5/10
Είστε στην Αθήνα, θέλετε να πάτε με τρένο στην Κωνσταντινούπολη. Δεν γνωρίζετε αγγλικά. Βρείτε τα διαθέσιμα δρομολόγια.
